Οι άνθρωποι συγχέουν τη Συνείδηση με την Ευφυΐα ή με το Διανοητικό και στον Ευφυή ή πολύ Διανοητικό άνθρωπο του δίνουν τον ορισμό του πολύ Συνειδητού. Εμείς βεβαιώνουμε ότι η συνείδηση στον άνθρωπο είναι χωρίς καμία αμφιβολία και χωρίς φόβο να γελαστούμε, ένα είδος πολύ ιδιαίτερης «αντίληψης εσωτερικών γνώσεων» εντελώς ανεξάρτητης από κάθε νοητική δραστηριότητα.
Η ικανότητα της Συνείδησης μας επιτρέπει τη γνώση του Εαυτού Μας.
Η Συνείδηση μας δίνει ακέραιη γνώση αυτού που είναι, του που βρίσκεται, αυτού που πραγματικά ξέρει, αυτού που πραγματικά αγνοεί.
Η Επαναστατική Ψυχολογία διδάσκει ότι μόνο ο άνθρωπος ο ίδιος μπορεί να φθάσει να γνωρίσει τον εαυτό του.
Μόνο εμείς μπορούμε να ξέρουμε αν είμαστε συνειδητοί σε μια δεδομένη στιγμή ή όχι. Μόνο κάποιος από μόνος του μπορεί να ξέρει για τη δική του Συνείδηση και αν αυτή υπάρχει κάποια δεδομένη στιγμή ή όχι.
Ο άνθρωπος ο ίδιος και κανείς άλλος εκτός από αυτόν, μπορεί να καταλάβει για μια στιγμή, για ένα λεπτό, ότι πριν από αυτή τη στιγμή, πριν από αυτό το λεπτό, πραγματικά δεν ήταν συνειδητός, είχε τη Συνείδησή του πολύ κοιμισμένη, μετά θα ξεχάσει αυτή την εμπειρία ή θα τη διατηρήσει σαν ανάμνηση, σαν την ανάμνηση μιας δυνατής εμπειρίας.
Είναι επείγον να ξέρουμε ότι η Συνείδηση στο λογικό ζώο δεν είναι κάτι το συνεχές, το μόνιμο.
Κανονικά η Συνείδηση στο διανοητικό ζώο που ονομάζεται άνθρωπος, κοιμάται βαθιά.
Σπάνιες, πολύ σπάνιες είναι οι στιγμές κατά τις οποίες η Συνείδηση είναι ξύπνια. Το διανοητικό ζώο εργάζεται, οδηγεί αυτοκίνητα, παντρεύεται, πεθαίνει, κτλ., με τη Συνείδηση ολοκληρωτικά κοιμισμένη και μόνο ορισμένες πολύ εξαιρετικές στιγμές ξυπνά.
Η ζωή του ανθρώπινου όντος είναι μια ζωή ονείρου, αλλά αυτό πιστεύει ότι είναι ξύπνιο και ποτέ δεν θα παραδεχόταν ότι ονειρεύεται, ότι έχει τη Συνείδηση κοιμισμένη.
Αν κάποιος κατάφερνε να ξυπνήσει, θα αισθανόταν τρομακτικά ντροπιασμένος με τον εαυτό του, θα καταλάβαινε αμέσως τη χαζομάρα του, τη γελοιότητά του. Η ζωή αυτή είναι τρομερά γελοία, φρικιαστικά τραγική και σπάνια μεγαλοπρεπής.
Αν ένας πυγμάχος κατάφερνε να ξυπνήσει ξαφνικά την ώρα του αγώνα, θα κοίταζε ντροπιασμένος το αξιότιμο κοινό και θα έφευγε από το τρομερό θέαμα, μπροστά στην έκπληξη του κοιμισμένου και ασυνείδητου πλήθους.
Όταν το ανθρώπινο ον παραδέχεται ότι έχει τη Συνείδηση κοιμισμένη, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι ήδη αρχίζει να αφυπνίζεται.
Οι αντιδραστικές σχολές της απαρχαιωμένης Ψυχολογίας που αρνούνται την ύπαρξη της Συνείδησης και μέχρι ακόμα τη χρησιμότητα τέτοιου όρου, προδίδουν την πιο βαθιά κατάσταση ύπνου. Οι οπαδοί τέτοιων σχολών κοιμούνται πολύ βαθιά σε μια κατάσταση πρακτικά υποσυνείδητη και ασυνείδητη.
Όποιοι συγχέουν τη Συνείδηση με τις ψυχολογικές λειτουργίες, σκέψεις, συναισθήματα, μηχανικές ορμές και αισθήματα, πραγματικά είναι πολύ ασυνείδητοι, κοιμούνται βαθιά. Όποιοι παραδέχονται την ύπαρξη της Συνείδησης αλλά αρνούνται τους διάφορους βαθμούς Συνείδησης, φανερώνουν έλλειψη συνειδητής εμπειρίας, ύπνο της Συνείδησης.
Κάθε άνθρωπος, που κάποια στιγμή έχει ξυπνήσει στιγμιαία, ξέρει πολύ καλά από προσωπική πείρα ότι υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί Συνείδησης που μπορεί να παρατηρεί κανείς στον εαυτό του.
Πρώτο: χρόνος. Πόσο χρόνο παραμείναμε Συνειδητοί;
Δεύτερο: συχνότητα. Πόσες φορές έχουμε ξυπνήσει Συνείδηση;
Τρίτο: βάθος και διεισδυτικότητα. Σε τι είμαστε συνειδητοί;
Η Επαναστατική Ψυχολογία και η αρχαία Φιλοκαλία βεβαιώνουν ότι μέσω μεγάλων υπερπροσπαθειών πολύ ειδικού τύπου μπορούμε να αφυπνίσουμε Συνείδηση και να την κάνουμε συνεχή και ελεγχόμενη.
Η Βασική Εκπαίδευση έχει σαν αντικείμενο την αφύπνιση της Συνείδησης. Δεν χρησιμεύουν σε τίποτα δέκα ή δεκαπέντε χρόνια σπουδών στο σχολείο, στο λύκειο και στο πανεπιστήμιο, αν βγαίνοντας από τις τάξεις είμαστε κοιμισμένα ρομπότ.
Δεν είναι υπερβολή το να βεβαιώσουμε ότι μέσω κάποιας μεγάλης προσπάθειας μπορεί το διανοητικό ζώο να γίνει συνειδητό του εαυτού του τόσο μόνο για δύο λεπτά.
Είναι φανερό ότι σε αυτό συνηθίζουν να υπάρχουν σπάνιες εξαιρέσεις που θα πρέπει να τις αναζητήσουμε με το φανάρι του Διογένη.
Αυτές οι σπάνιες περιπτώσεις αντιπροσωπεύονται από τους Αληθινούς Ανθρώπους: Βούδα, Ιησού, Ερμή, Κετσαλκόατλ, κτλ.
Αυτοί οι ιδρυτές των θρησκειών κατείχαν συνεχή Συνείδηση, ήταν μεγάλοι φωτισμένοι.
Φυσιολογικά οι άνθρωποι δεν είναι συνειδητοί του εαυτού τους. Η ψευδαίσθηση ότι είμαστε συνειδητοί συνεχώς, γεννιέται από τη μνήμη και από όλες τις διαδικασίες της σκέψης.
Ο άνθρωπος που ασκεί μια αναδρομική άσκηση για να θυμηθεί όλη του τη ζωή, μπορεί στα αλήθεια να ξαναθυμηθεί, να θυμηθεί πόσες φορές παντρεύτηκε, πόσα παιδιά έκανε, ποιοι ήταν οι γονείς του, οι δάσκαλοί του, κτλ., όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αφύπνισε Συνείδηση, αυτό είναι απλά να θυμάται ασυνείδητες πράξεις και αυτό είναι όλο.
Είναι αναγκαίο να επαναλάβουμε αυτό που ήδη είπαμε σε προηγούμενα κεφάλαια. Υπάρχουν τέσσερις καταστάσεις Συνείδησης. Αυτές είναι: Ύπνος, κατάσταση Εγρήγορσης, Αυτοσυνείδηση και Αντικειμενική Συνείδηση.
Το φτωχό διανοητικό ζώο λανθασμένα ονομαζόμενο άνθρωπος, ζει μόνο σε δύο από αυτές τις καταστάσεις. Ένα μέρος της ζωής του περνά στον ύπνο και το άλλο στην κακώς ονομαζόμενη κατάσταση εγρήγορσης, η οποία επίσης είναι ύπνος.
Ο άνθρωπος που κοιμάται και ονειρεύεται, πιστεύει ότι ξυπνά από το γεγονός ότι γυρίζει στο στάδιο της Εγρήγορσης, αλλά στην πραγματικότητα κατά το στάδιο αυτό της εγρήγορσης εξακολουθεί να ονειρεύεται.
Αυτό μοιάζει με το ξημέρωμα, κρύβονται τα άστρα εξαιτίας του ηλιακού φωτός αλλά αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν παρόλο που τα φυσικά μάτια δεν τα αντιλαμβάνονται.
Στην κανονική ζωή, την απλή και καθημερινή, το ανθρώπινο ον δεν ξέρει τίποτα για την Αυτοσυνείδηση και πολύ λιγότερο για την Αντικειμενική Συνείδηση.
Χωρίς αμφιβολία οι άνθρωποι είναι υπερήφανοι και όλος ο κόσμος θεωρείται Αυτοσυνείδητος, το διανοητικό ζώο πιστεύει ακράδαντα ότι έχει Συνείδηση του εαυτού του και δεν θα δεχόταν με κανένα τρόπο να του έλεγαν ότι είναι ένας κοιμισμένος που ζει ασυνείδητος του εαυτού του.
Υπάρχουν εξαιρετικές στιγμές κατά τις οποίες το διανοητικό ζώο αφυπνίζεται, αλλά αυτές οι στιγμές είναι πολύ σπάνιες, μπορούν να είναι στιγμές μεγάλου κινδύνου, κατά την διάρκεια μιας έντονης συγκίνησης, σε κάποια καινούρια περίσταση, σε κάποια απρόσμενη νέα κατάσταση, κτλ.
Είναι αληθινά μια δυστυχία που το φτωχό διανοητικό ζώο δεν έχει κανένα έλεγχο σε αυτές τις φευγαλέες καταστάσεις της Συνείδησης, που δεν μπορεί να τις επαναφέρει, που δεν μπορεί να τις κάνει μόνιμες.
Χωρίς αμφιβολία η Βασική Εκπαίδευση βεβαιώνει ότι ο άνθρωπος μπορεί να κατορθώσει τον έλεγχο της Συνείδησης και να αποκτήσει Αυτοσυνείδηση.
Η Επαναστατική Ψυχολογία έχει μεθόδους, επιστημονικές διαδικασίες για να αφυπνίσουμε Συνείδηση.
Αν θέλουμε να αφυπνίσουμε Συνείδηση χρειαζόμαστε να αρχίσουμε εξετάζοντας, μελετώντας και μετά εξαλείφοντας όλα τα εμπόδια που μας παρουσιάζονται στο δρόμο, σε αυτό το βιβλίο έχουμε διδάξει το δρόμο για να αφυπνίσουμε Συνείδηση αρχίζοντας από τα ίδια τα θρανία του σχολείου.
Βασική Εκπαίδευση, κεφάλαιο XXXVII, «Η συνείδηση».
Σαμαέλ Αούν Βεόρ
