Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Σας γράφω μερικά λόγια για ένα ερώτημα που όντως αξίζει να απαντηθεί:
ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟΣΟ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ;
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, ότι κάθε τι που γεννιέται πρέπει και κάποια μέρα να πεθάνει. Αυτός είναι ένας νόμος της Φύσης και επαληθεύεται καθημερινά. Πρόκειται για ένα ακόμη φαινόμενο που διέπει το νόμο της σχετικότητας…
Η ίδια η ημέρα πεθαίνει για να γεννηθεί η νύχτα, οι εποχές πεθαίνουν για να δώσουν τη θέση τους στις επόμενες, η ίδια η Κοσμική Ημέρα ─Μάχα-Μανβαντάρα─ πεθαίνει για να γεννήσει την Πραλάγια─ την Κοσμική Νύχτα─ κλπ. κλπ.
Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός, ότι ο περιβόητος δυτικός πολιτισμός έχει απομακρυνθεί πολύ από αυτές τις πολύ σημαντικές για την ύπαρξη μας αλήθειες. Στο ανατολικό ημισφαίριο, όπου ο Βουδισμός καλλιεργείται ευρύτερα από τον Χριστιανισμό, οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να αποχωρίζονται τους αγαπημένους τους, όταν φτάνει η στιγμή του θανάτου. Επιπλέον ξέρουν, ότι αυτός ο θάνατος σε πολλές περιπτώσεις είναι προσωρινός, επειδή γνωρίζουν τον Νόμο της Μετενσάρκωσης ή της Επιστροφής, που δυστυχώς αναγκάζει τις ψυχές να επιστρέψουν σε αυτή την κοιλάδα των δακρύων που ονομάζουν Σαμσάρα.
Πολλοί από τους φόβους που σχετίζονται με τον θάνατο έχουν προκληθεί από την Καθολική πίστη που έχει πείσει τους ανθρώπους, ότι ζούμε μόνο μια φορά και μετά οδηγούμαστε κατευθείαν στον παράδεισο ή την κόλαση. Αυτό οφείλεται στις τεράστιες παραποιήσεις που έχουν γίνει στη Βίβλο και στους φόβους που η ίδια η Καθολική Εκκλησία έχει εμφυσήσει στους πιστούς της, λέγοντάς τους ότι όποιος πεθαίνει χωρίς να έχει μετάσχει στα μυστήρια και χωρίς πρώτα να έχει εξομολογηθεί, θα πάει στην κόλαση. Αυτά τα ψέματα έκαναν την ανθρωπότητα να μην αποδέχεται τον ΘΑΝΑΤΟ, όταν αυτός εμφανίζεται στις ζωές μας ως φυσικό φαινόμενο.
Το χειρότερο από όλα είναι, ότι ψυχικά μιλώντας, η Συνείδηση είναι εγκλωβισμένη σε χίλιες δυο βλακείες. Όταν δηλαδή πρόκειται να αποχωριστούμε το φυσικό μας σώμα για να μετοικήσουμε στον αστρικό κόσμο, μεταφέρουμε εκεί τις στενοχώριες, τους φόβους, τους πόνους και τα βάσανά μας και συνεχίζουμε να παραπονιόμαστε για όλα αυτά, παρ’ όλο που δεν τα υποφέρουμε πια, γιατί αποτελούν πλέον απλές νοητικές μορφές που συνεχίζουν να μας βασανίζουν στην χώρα των νεκρών… Τι ντροπή…!
Ακόμα χειρότερα, οι άνθρωποι θάβουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα στα νεκροταφεία τοποθετώντας ταφόπλακες που γράφουν «Αναπαύσου εν ειρήνη!»… Ποια ειρήνη; Πέρασε μήπως το άτομο αυτό τη ζωή του μελετώντας έστω και λίγο τον εαυτό του, παρατηρώντας την ψυχολογία του, κλπ.;
Σε όλο αυτό τον ΚΥΚΕΩΝΑ προστίθεται το γεγονός, ότι οι διδασκαλίες που λάβαμε από την Καθολική Εκκλησία δημιούργησαν σε όλους μας ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΕΙΣ που δεν μας επιτρέπουν να εκτιμήσουμε την ελεύθερη ροή της ύπαρξης στον τρισδιάστατο κόσμο, αλλά και σε άλλες διαστάσεις. Έτσι, όταν χάνουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, νιώθουμε ότι ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ, αντί να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ότι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ. Αυτή η συνειδητοποίηση είναι πολύ δύσκολη για τον δυτικό κόσμο, γιατί ποτέ δεν εκπαιδευτήκαμε να ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣ, να διαλογιζόμαστε σε Αυτό, να προσευχόμαστε συνεχώς σε Αυτό. Ως γνωστόν, θυμόμαστε τον Θεό μόνο όταν το νερό φτάσει μέχρι τον λαιμό μας. Αυτή είναι η θλιβερή και σκληρή πραγματικότητα…
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το Καθολικό δόγμα υποστηρίζει ότι όταν πεθαίνουμε, αν έχουμε λάβει το άγιο χριστιανικό χρίσμα, αυτόματα πάμε στον παράδεισο, ακόμα κι αν στη ζωή μας (που μόλις τελείωσε) υπήρξαμε εγκληματίες, μαφιόζοι, γκάνγκστερ, μακιαβελικοί επιστήμονες που έδωσαν τέλος σε εκατομμύρια ζωές με την εφεύρεση διαβολικών εμβολίων, πολιτικοί που οδήγησαν χιλιάδες ψυχές στον πόλεμο για να αλληλοσκοτωθούν εξαπατημένοι από τις ιδέες της ελευθερίας, της απελευθέρωσης, της οικονομικής βελτίωσης, της νίκης επί των τυράννων κλπ. κλπ.
Σε μια από τις διαλέξεις του ο Α. Δ. Σαμαέλ λέει, ότι κάποια στιγμή συνάντησε τον ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ. Όταν βρέθηκε κοντά του, του είπε: «Φίλε μου, γιατί φοράς αυτή τη στολή και έχεις αυτή την αλαζονική συμπεριφορά;» και ο Ναπολέων τότε του απάντησε: «Δεν βλέπεις ποιος είμαι; Είμαι ο Ναπολέων Βοναπάρτης, αυτοκράτορας της Γαλλίας…». Τι ανόητος! Στην συνέχεια, ο Δάσκαλος Σαμαέλ παρατήρησε ένα τεράστιο κοπάδι γουρούνια να ακολουθεί τον αυτοκράτορα. Ποια ήταν όμως αυτά τα γουρούνια; Μα το τεράστιο στρατιωτικό πλήθος που τον ακολουθούσε και που τώρα ήδη είχε αρχίσει να υπεξελίσσεται!!! Αυτή είναι η μεγάλη τραγωδία του συνεχούς ύπνου της Συνείδησής μας, αγαπητοί αναγνώστες…
Αναμφισβήτητα, ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ φανερώνει την άγνοιά μας σχετικά με αυτό το φαινόμενο. Αν οι άνθρωποι γνώριζαν και συνειδητοποιούσαν ότι, ενώ κοιμόμαστε στο κρεβάτι, η ψυχή μας δραπετεύει στις ανώτερες διαστάσεις του χώρου και ότι, όταν η ψυχή ξυπνάει, αυτή η ενέργεια είναι και πάλι εγκλωβισμένη στη φυσική μας μορφή, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Ωστόσο, ο διαλεκτικός υλισμός και ο ιστορικός υλισμός μας έχουν κάνει να πιστεύουμε, ότι το μόνο που κατέχουμε είναι το τρισδιάστατό μας σώμα και αυτό μας προκαλεί πικρία.
Οι ανατολικές σχολές διδάσκουν στους ανθρώπους, ότι αποτελούμαστε από την τριάδα ύλη, ενέργεια και Συνείδηση και ότι εκτός από το τρισδιάστατο σώμα μας κουβαλάμε ενεργειακά και άλλες σωματικές δομές, με τις οποίες λειτουργούμε στο υπερδιάστημα. Ακόμη και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μιλούσαν για την επταμερή σύσταση του ανθρώπου, αναφέροντας ότι διαθέτουμε:
- Tη μούμια ή Khat ─το υλικό σώμα─.
- Το Kaibith ─το αιθερικό σώμα─.
- Το Ka ─το αστρικό σώμα─.
- Το Ab ─το νοητικό σώμα─.
- Το Ku ─το σώμα της θέλησης─.
- Το Ank ─το σώμα της Συνείδησης─.
- Το Sahú ─το θεϊκό σώμα─.
Αυτές και πολλές άλλες θαυμάσιες αλήθειες άρχισαν να εξαφανίζονται από τον κόσμο μας εξαιτίας του αθεϊσμού που διείσδυσε στη δυτική νοοτροπία με την εμφάνιση του θετικισμού του Αυγούστου Κοντ. Τον θετικισμό σφράγισε στην συνέχεια ο κομμουνισμός του Καρλ Μαρξ.
Ο σύγχρονος Σαμαελιανός Γνωστικισμός προσπαθεί να αναστήσει όλους αυτούς τους θησαυρούς και επιπλέον, παραδίδει στις κοινωνικές μάζες εσωτερικές ή μεταφυσικές πρακτικές, ώστε ο καθένας να μπορεί να επαληθεύσει μόνος του την ακρίβεια αυτών των ισχυρισμών.
Επαγρυπνείτε και εμμένετε, ακόμη σας μένει χρόνος… μας λένε πολύ αρχαίες Γνωστικές τελετές…
Σας παραθέτω τώρα μερικά αποφθέγματα για συλλογισμό:
«Και τότε θα επιστρέψη πλέον το χώμα, το σώμα δηλαδή, εις την γην, όπου και όπως ήτο πριν πλασθή. Η ψυχή όμως θα επανέλθη στον Θεόν, ο οποίος την έπλασε και την έδωκε». Βίβλος
«Πολύ κοντά στο λυκόφως της ζωής μου ακούω τις αθάνατες συμφωνίες των κόσμων που με προσκαλούν. Είναι υπέροχο, αλλά και συνάμα απλό». Βίκτωρ Ουγκώ
«Η ζωή είναι η παιδική ηλικία της αθανασίας μας». Γκαίτε
«Το να πουλήσει κάποιος τη φωνή ή τη σιωπή του είναι σαν να πουλάει την ψυχή του». Vincenzo Gioberti
SIC TRANSIT GLORIA MUNDI ─«Έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου»─.
KWEN KHAN KHU
