Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Δράττομαι της ευκαιρίας να σας γράψω μερικά λόγια σχετικά με την παρακάτω γκραβούρα, που θεωρήσαμε ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ να σας παρουσιάσουμε, προκειμένου να αυξήσουμε τις γνώσεις μας για τον εαυτό μας.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να σας πω ότι προτίμησα να ονομάσω την παρούσα γκραβούρα με τον τίτλο…
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να σας πω, ότι η γκραβούρα αυτή του χαράκτη Ιερώνυμου Βίριξ, ανήκει στη συλλογή «Τέσσερις ηλικίες του ανθρώπου» και έχει τίτλο…
Η ΕΝΗΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ – ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
Στην πραγματικότητα, αυτό που βλέπουμε να αντανακλάται σε αυτήν δεν είναι τίποτε άλλο από τις ανθρώπινες δυστυχίες ─ηθικές και ψυχολογικές─ που χαρακτηρίζουν τα ανθρωποειδή της Γης.
Υπάρχει ένα σύνολο χαρακτήρων που συνθέτουν την ίδια τη δομή αυτής της γκραβούρας και ο καθένας από αυτούς κατέχει ένα διαφορετικό ελάττωμα. Ας ξεκινήσουμε για παράδειγμα, παρατηρώντας μια φρικτή γριά γυναίκα, που έχει φίδια στο κεφάλι της αντί για μαλλιά. Πρόκειται προφανώς, για μια ΜΕΔΟΥΣΑ που συνοδεύεται από τη λέξη Discordia (=διχόνοια). Αναμφίβολα γίνεται αναφορά στην κακόβουλη φύση που αρέσκεται να σπέρνει ίντριγκες, μίση, καυγάδες, αντιπάθειες μεταξύ των ανθρώπων κλπ. κλπ. Η διχόνοια δεν επιτρέπει την ειρήνη, την αρμονία, την ηρεμία, τη χαρά κλπ.
Κοντά στην προαναφερθείσα Μέδουσα βλέπουμε μια άλλη γυναίκα, που ασταμάτητα γεμίζει σακιά με νομίσματα αδειάζοντας ένα βαρέλι. Συνοδεύεται από τη λατινική λέξη Avaritia, δηλαδή “φιλαργυρία”. Όλοι γνωρίζουν, ότι η φιλαργυρία δεν έχει όρια. Το Εγώ της φιλαργυρίας θέλει πάντα όλο και περισσότερα… Μας παρασύρει, ώστε να θέλουμε να αποκτήσουμε χρήματα με κάθε κόστος. Αν έχουμε για παράδειγμα ένα αυτοκίνητο, θα μας παρακινήσει να αποκτήσουμε άλλα τρία, ακόμα κι αν δεν τα χρειαζόμαστε. Ομοίως, αν έχουμε ένα σπίτι, θα μας πυροδοτήσει ψυχολογικά κίνητρα για να αποκτήσουμε άλλα δέκα, και ούτω καθεξής.
Αυτό το χαρακτηριστικό είναι πολύ συχνό. Υπάρχουν κυρίες που έχουν ντουλάπες γεμάτες ρούχα και παπούτσια, πολλά από τα οποία δεν χρησιμοποιούν καν, διάφορα κοσμήματα ποικίλων τιμών και όλα αυτά μόνο και μόνο για να τα επιδεικνύουν στους φίλους τους. Οι άπληστοι κύριοι θέλουν να αλλάζουν αυτοκίνητα κάθε χρόνο, έχουν στην προσωπική τους συλλογή μια μεγάλη ποικιλία ρολογιών και όπως πάντα φυσικά, δεν τα χρησιμοποιούν…
Παρατηρείστε ότι πάνω από την άπληστη γυναίκα υπάρχει μια υδρόγειος σφαίρα που σε πολλές περιπτώσεις συμβολίζει τον κόσμο μας. Υποδηλώνει δηλαδή, ότι η απληστία είναι μια ψυχολογική ασθένεια που δεν γνωρίζει γεωγραφικά όρια και μπορεί να βρεθεί παντού.
Συνεχίζοντας την περιγραφή μας, παρατηρούμε μια ακόμη γυναίκα που βρίσκεται στην κορυφή της άμαξας συνοδευόμενη από τη λέξη Aegritudo, που σημαίνει “δυσφορία“, “άγχος“, “ασθένεια“. Πιο συγκεκριμένα, πολλοί άνθρωποι διαμαρτύρονται συνεχώς για τα πάντα, πραγματικά για τα πάντα. Πρόκειται για αυτό που αποκαλούμε στη Γνώση αυτοθεώρηση ─ψυχολογικό τραγούδι-. Συνεπώς, το δοχείο που μια τέτοια γυναίκα κουβαλάει στα χέρια της υποδεικνύει πως πάντα τριγυρνάμε παρακαλώντας για συμπόνια και παρηγοριά με φαύλο τρόπο. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση φυσικά, να αρνηθούμε τον πόνο κάποιων ανθρώπων, όταν έχουν πράγματι κάποια ασθένεια και προφανώς, αυτό τους προκαλεί αποθάρρυνση και θλίψη. Αυτό όμως είναι κάτι διαφορετικό.
Στη συνέχεια ξεπροβάλλει ένας ακόμα γυναικείος χαρακτήρας, ο οποίος στο ένα χέρι κρατάει έναν πυρσό και στο άλλο μια κανάτα με νερό που αδειάζει, καθώς το κάρο κινείται. Η γυναίκα αυτή φέρει από πάνω της τη λατινική λέξη FRAVS ή FRAUS. Η συγκεκριμένη λέξη παραπέμπει στην “απάτη“. Και τι σχέση άραγε έχει αυτό με τον πυρσό και την κανάτα; Πολύ απλά υποδεικνύει, ότι αυτό που προσφέρεται δεν είναι αληθινό. Η απάτη προσφέρει πάντα κάτι, που στην ουσία είναι μια ψευδαίσθηση. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο η γυναίκα από τη μία πλευρά κουβαλάει φωτιά ─τον πυρσό─ και από την άλλη νερό ─την κανάτα-.
Λίγο πιο πέρα βλέπουμε μια άλλη γυναικεία φιγούρα, που κρατάει πολλά κλειδιά στο ένα της χέρι, ενώ στο καπούλι του αλόγου που ιππεύει υπάρχει ένα μικρό σεντούκι. Η λατινική λέξη που την συνοδεύει είναι CVRA και μεταφράζεται “αγωνία”, “ανησυχία”. Στο αριστερό της χέρι κρατάει μια γεμάτη τσάντα. Αυτό πρέπει να μεταφραστεί ως η ανυπομονησία, το άγχος που μας δημιουργούν τα ψυχολογικά σύνολα, τα οποία μας ενθαρρύνουν να θέλουμε να απαλλαγούμε, με κάθε τρόπο από τα προβλήματά μας. Γι’ αυτό ένας τέτοιος χαρακτήρας κουβαλάει αμέτρητα κλειδιά, γιατί λαχταρά να ανοίξει μια πόρτα και να απαλλαγεί από το βάρος της τσάντας που κουβαλάει στο αριστερό της χέρι.
Να σχολιάσουμε επίσης, έναν χαρακτήρα που προχωράει μπροστά, καλυμμένος με μαύρο μανδύα με κουκούλα. Ο λατινικός όρος που τον προσδιορίζει είναι LVCTVS και μεταφράζεται ως “πένθος” · πένθος για το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου ή για κάτι πολύ αγαπημένο που έχουμε χάσει. Αναμφίβολα υπομονετικέ αναγνώστη, όλα όσα αναλύσαμε αναφέρονται στις ανθρώπινες αδυναμίες και δυστυχώς, σέρνουμε τέτοιες αδυναμίες σε όλη μας τη ζωή. Δεν είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε τον θάνατο κάποιου πολύ αγαπημένου μας προσώπου, γιατί αρνούμαστε να αποδεχτούμε ότι ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ πρέπει κάποια στιγμή να ΠΕΘΑΝΟΥΝ…
Να προσθέσουμε εδώ, τις εικόνες δύο ηλικιωμένων ανδρών που βλέπουμε. Ο ένας από αυτούς κρατάει ένα ανοιχτό βιβλίο και βρίσκεται κοντά στη γυναίκα που αντιπροσωπεύει την απληστία. Κρατάει τον λογαριασμό των νομισμάτων που η γυναίκα ρίχνει στα σακιά. Αυτός ο ηλικιωμένος άνδρας λοιπόν, συμβολίζει τους φιλάργυρους που κρατούν λεπτομερείς λογαριασμούς μέχρι και για την τελευταία δεκάρα που ξοδεύουν. Οι άνθρωποι αυτοί είναι εξαιρετικά εγωιστές.
Ο άλλος ηλικιωμένος πίσω από τον πρώτο, διαβάζει τις σημειώσεις αυτού για να ελέγξει ότι όλα έχουν καταμετρηθεί σωστά.
Να τονίσουμε εδώ, ότι αυτό το κάρο είναι ο δικός μας διαταραγμένος ψυχισμός, που κουβαλάει όλη αυτή την ψυχολογική βρομιά και η οποία μας κάνει να υποφέρουμε μέρα με τη μέρα, σε όλη μας τη ζωή. Μόνο μέσω της αυτοπαρατήρησης μπορούμε να ανακαλύψουμε αυτά τα ψυχικά παράσιτα και στη συνέχεια να απελευθερωθούμε από αυτά με το μαχαίρι της αυτοανάλυσης και της αυτοκατανόησης.
Είναι επίσης ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε, ότι οι τροχοί αυτής της ολέθριας άμαξας καταστρέφουν στο διάβα τους οτιδήποτε ευγενές, όπως ένα βιολί, μια πυξίδα, πάπυρους σοφίας, διάφορες αξίες που συμβολίζονται με δεσμίδες χαρτονομισμάτων ή χρημάτων, κλπ.
Και τέλος, ο άνθρωπος με το ακρωτηριασμένο πόδι που παρελαύνει με ένα λάβαρο ή μια σημαία σηματοδοτεί την δυσφορία που προκαλούν αυτές οι ψυχικές αδεξιότητες ή τα ανεπιθύμητα ψυχολογικά ακόλουθα.
Είναι εμφανές, ότι στο ξύλο της άμαξας είναι γραμμένη η λατινική λέξη VESPER, η οποία μεταφράζεται “σούρουπο“, “λυκόφως” ή “αρχή της νύχτας“. Η επιλογή της λέξης δεν είναι τυχαία. Μαρτυρά ότι αυτές οι ψυχολογικές μάστιγες θα μας βασανίζουν όλο και περισσότερο, καθώς πλησιάζουμε στα γεράματά μας…
Θα ήθελα τώρα να σας παραθέσω μερικά αποφθέγματα προς συλλογισμό:
«Η απληστία συρρικνώνει την καρδιά».
Σατωβριάνδος
«Η ρίζα κάθε κακού είναι η απληστία».
Απόστολος Παύλος
«Ο φιλάργυρος βιώνει ταυτόχρονα όλες τις έγνοιες των πλουσίων και όλες τις δυσκολίες των φτωχών».
Albert Guinon
«Οι φιλάργυροι μαζεύουν σαν να πρόκειται να ζήσουν αιώνια και οι άσωτοι ομοίως σπαταλούν, σαν να πρόκειται να πεθάνουν».
Αριστοτέλης
«Η απληστία είναι σαν μια φλόγα, της οποίας η βία αυξάνεται ανάλογα με τη φωτιά που προηγείται».
Σενέκας
SIC TRANSIT GLORIA MUNDI
─”Έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου”─
KWEN KHAN KHU
