Ο διαλογισμός μπορεί να οριστεί ως επιστήμη, ως τέχνη ή ως πειθαρχία, ακόμη και ως τεχνική. Μπορούμε να ορίσουμε τον διαλογισμό ως επιστήμη επειδή είναι μια επιστήμη, έχει κάποιες επιστημονικές παραμέτρους που μπορούν να επαληθευτούν. Μπορεί να ονομαστεί τέχνη, γιατί το να ξέρεις να διαλογίζεσαι είναι χαρακτηριστικό ενός καλλιτέχνη του θέματος της χαλάρωσης και του ησυχασμού του νου. Μπορεί να ονομαστεί τεχνική επειδή πρέπει να μάθει κανείς την τεχνική του διαλογισμού και μπορεί επίσης να νοηθεί ως πειθαρχία, διότι, για να γίνει κανείς αθλητής του διαλογισμού, απαιτείται μια εσωτερική πειθαρχία. Ως τεχνική του διαλογισμού, απαιτεί τη γνώση κάποιων βημάτων. Ως επιστήμη, πρέπει να μελετηθεί σε σχέση με τους στόχους της. Ως πειθαρχία, αποτελεί μέρος του μονοπατιού του γιόγκι και του μονοπατιού του Γνωστικού φακίρη. Επομένως, σε αυτή τη βάση μπορούμε να πούμε ότι ο διαλογισμός είναι, σε μεγάλο βαθμό, η ουσία της αληθινής εσωτερικής εργασίας. Χωρίς διαλογισμό είναι αδύνατο να κάνουμε μια σοβαρή μελέτη της ψυχολογικής μας εργασίας, μιλώντας με Γνωστικούς όρους. Χωρίς διαλογισμό δεν μπορούμε να βαθμονομήσουμε την πρόοδό μας προς το Είναι.
