Αγαπητοί/ές φίλοι/ες:
Σας στέλνω την παρακάτω γκραβούρα που εμφανίζεται στο εξώφυλλο του βιβλίου Vorboten der am philosophischen himmel hervorbrechenden Morgen-Röthe, «Ο αγγελιοφόρος της αυγής που εμφανίζεται στον φιλοσοφικό ουρανό», γραμμένο από τον Johan de Monte Raphaim ─πιθανό ψευδώνυμο─ και εκδόθηκε το 1716 στο Αμβούργο της Γερμανίας. Σας στέλνω δύο εκδοχές του σχεδίου: Την πρώτη, που είναι το πρωτότυπο του βιβλίου και τη δεύτερη, που είναι μια πιο διαδεδομένη εκδοχή μιας μεταγενέστερης έκδοσης.
Αυτή η γκραβούρα, υπομονετικέ/ή αναγνώστη/ρια, μας φέρνει στο μυαλό ένα από τα πιο πολύτιμα σύμβολα της Αλχημείας: Τον Υδράργυρο των σοφών.
Πρώτα απ' όλα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η λέξη που βλέπουμε στο κέντρο του κύκλου, προέρχεται από την αρχαία ελληνική γλώσσα και αποτελείται από ένα Ύψιλον, ένα Λάμδα και ένα Ήτα.
Σημαίνει «ύλη». Είναι η ίδια λέξη που εμφανίζεται στον εξορκισμό του αλατιού, όταν μας λέει: recedant ab isto fantasmata hyle. Ο Αριστοτέλης τη χρησιμοποίησε στη φιλοσοφία του για να υποδείξει την πρώτη ύλη.
Επομένως, είναι μια πρόσκληση να εξάγουμε κάτι από την πρωταρχική πρώτη ύλη: Τον Υδράργυρο των σοφών.
Επιτρέψτε μου να σας επισημάνω ότι τα σύμβολα που βρίσκονται στις κορυφές του μικρότερου τριγώνου ή καλύτερα, μεταξύ των κορυφών των δύο κεντρικών τριγώνων, αντιπροσωπεύουν: Το πάνω ─ένα τρίγωνο πάνω σε ένα σταυρό─ το Θειάφι, το κάτω αριστερά ─ένα κύκλο κομμένο στη μέση─ το Αλάτι, και το κάτω δεξιά τον Υδράργυρο. Επομένως, εδώ υπάρχουν τα τρία στοιχεία της Αλχημείας.
Οι λέξεις Agens, Patiens, Essent, Quint σημαίνουν: «ενεργός», «υπομονετικός», «ουσία», «πέμπτος». Αυτό θα μπορούσαμε να το μεταφράσουμε ως «όντας ενεργοί και υπομονετικοί φτάνουμε στην πεμπτουσία».
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η κεφαλή του δεξιού κλειδιού μοιάζει πολύ με το σύμβολο του άργυρου ή της Σελήνης ─που μοιάζει με δύο γράμματα C που βρίσκονται το ένα απέναντι στο άλλο─ και η κεφαλή του αριστερού κλειδιού είναι πιο στρογγυλή, σαν ένα O ─που είναι το σύμβολο του Ήλιου και του χρυσού─, μας φαίνεται λογικό το πρώτο κλειδί να συμβολίζει τον Ερμή και το δεύτερο το Θειάφι ή το πρώτο το λευκό ελιξίριο και το δεύτερο το κόκκινο.
Το πρώτο βρίσκεται στο χέρι του Ερμή με μια ενεργητική στάση, το δεύτερο κρέμεται από το χέρι του με μια παθητική στάση, ίσως για να δείξει ότι η ενεργητική δύναμη πρέπει να συνεργαστεί με το λευκό ελιξίριο και η παθητική δύναμη χρειάζεται το κόκκινο ελιξίριο.
ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Ο Ερμής, ο κύριος παράγοντας του Μεγάλου Έργου, εμφανίζεται εδώ περιτριγυρισμένος από τα χαρακτηριστικά του. Η εικόνα τον παρουσιάζει με κράνος και φτερωτά σανδάλια, που συμβολίζουν την εξάχνωση του στην εσωτερική μας φύση.
Στο δεξί του χέρι κρατά ένα κλειδί με την επιγραφή Claudo, που σημαίνει «Κλείνω» και Teo στην κρυπτογράφηση του κλειδιού, που προέρχεται από την ελληνική λέξη «Θεός».
Αλλά τι είναι αυτό που ο Θεός κλείνει; Απάντηση: Τη σεληνιακή μας φύση.
Στο αριστερό του χέρι κρατά ένα κηρύκειο και ένα κλειδί με την επιγραφή Aperio, που σημαίνει «Ανοίγω» και δύο γράμματα H στο κρυπτογράφημα, το ένα πάνω από το άλλο.
Εδώ αξίζει να αναρωτηθούμε: Τι μας ανοίγει ο Ερμής; Απάντηση: Ο Ερμής μας ανοίγει την πρόσβαση σε όλα τα βασίλεια της φύσης και σε όλες τις διαστάσεις του χώρου.
Το γράμμα H υποδηλώνει το Halitus ή τη θεϊκή πνοή που μπορεί να διεισδύσει στα πάντα.
Ο Ερμής εμφανίζεται επίσης πάνω σε έναν κύκλο που περιβάλλεται από τις λέξεις Animalia, Vegetabilia, Mineralia και Astralia, το ζωικό, φυτικό, ορυκτό και αστρικό βασίλειο, υποδηλώνοντας ότι ήταν ο Ερμής που δημιούργησε την ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ από την οποία προήλθαν οι γαλαξίες και όλες οι διαστάσεις του σύμπαντος. Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε λέγοντας ότι ο Ερμής ήταν ο πρωταρχικός βοηθός της ίδιας της δημιουργίας.
Μέσα στην περιφέρεια όπου βρίσκεται ο Ερμής βρίσκονται οι λέξεις Chaos, Materia, Prima, Magnesia, Lapis, που σημαίνουν «χάος», «ύλη», «πρώτη ύλη», «μαγνήσιο», «πέτρα». Προφανώς, ο Ερμής γεννιέται από το αρχέγονο χάος, μετατρέπεται σε πρώτη ύλη, σε Μαγνήσιο ως συστατικό της πεμπτουσίας. Όλα αυτά δημιουργούν την ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΛΙΘΟ.
Μέσα σε όλα αυτά βρίσκουμε ένα τετράγωνο με τα τέσσερα στοιχεία επισημασμένα σε κάθε μία από τις πλευρές του, δηλαδή: Ignis, Agua, Terra, Aer: «φωτιά», «νερό», «γη», «αέρας».
Μέσα σε αυτό το τετράγωνο βρίσκουμε επίσης τις λέξεις που πιθανώς θα διαβάζονταν ως Agens, Patiens, Essent, Quint, όπως εξηγήθηκε προηγουμένως.
Βλέπουμε δύο τρίγωνα που έχουν γραμμένο στις πλευρές τους Separa, Dissolve, Depura: «διαχωρίζει», «διαλύει», «καθαρίζει». Τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις; Ο υδράργυρος έχει την πρώτη του εκδήλωση ως σκοτεινή ύλη που πρέπει να διαχωριστεί μέσω της εξάχνωσης της τέχνης της µεταστοιχείωσης. Στη συνέχεια, θα πρέπει να διαλυθούν τα ανεπιθύμητα ατομικά στοιχεία που κρύβονται μέσα του. Αυτό μας οδηγεί στη συνέχεια στον καθαρισμό του, δηλαδή στη κρυσταλλική φύση του υδραργυρικού μας παράγοντα.
Στη συνέχεια βλέπουμε τις λέξεις Anima, Spiritus, Corpus: «ψυχή», «πνεύμα», «σώμα». Αυτά θα ήταν η υδραργυρική ψυχή και στη συνέχεια το υδραργυρικό πνεύμα – τα εσωτερικά οχήματα που δημιουργήθηκαν στον Μυημένο- και το σώμα ή η στερεοποίηση της φύσης της δόξας του Μυημένου.
Στο εσωτερικό του τελευταίου τριγώνου βρίσκουμε τη λέξη Extrahe, «εξάγω».
Στις κορυφές, όπως είπαμε, βρίσκονται τα σύμβολα του Αλατιού, του Θειαφιού και του Υδραργύρου, αρχικά συστατικά του Μεγάλου εσωτερικού Έργου.
Δεν πρέπει να παραβλέψουμε το κηρύκειο που κρατάει στo αριστερό του χέρι ο Ολύμπιος θεός. Το κηρύκειο αυτό είναι η αναπαράσταση των καναλιών ΙΔΑ και ΠΙΝΓΚΑΛΑ της μεταφυσικής μας φύσης, μέσω των οποίων ανεβαίνουν οι ατμοί της ιδιαίτερης υδραργυρικής μας ουσίας κατά τη διάρκεια της μεταφυσικής συνουσίας. Αυτό είναι το Μεγάλο Αρκάνο A.Z.F. της αιώνιας Γνώσης.
Τέλος, σας προσθέτω μερικές φράσεις για συλλογισμό:
«Η νίκη ανήκει σε αυτόν που έχει μεγαλύτερη καρτερία».
Ναπολέων
«Νίκη χωρίς κίνδυνο είναι θρίαμβος χωρίς δόξα».
Σενέκας
«Κανένας ηττημένος δεν λαμβάνει δικαιοσύνη αν τον κρίνει ο νικητής του.».
Κεβέδο
«Η φύση είναι μια άπειρη σφαίρα της οποίας το κέντρο είναι παντού και η περιφέρεια πουθενά».
Πασκάλ
«Κάθε άνθρωπος είναι το κέντρο του σύμπαντος. Το σύμπαν, όπως και ο χώρος, σύμφωνα με τον περίφημο ορισμό, έχει το κέντρο του σε κάθε ψυχή και η περιφέρεια του δεν βρίσκεται πουθενά.».
Αμάδο Νέρβο
TANDEM FELIX.
─‘Επιτέλους ευτυχία’─.
KWEN KHAN KHU
