Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας στείλω μερικά λόγια για…
…ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΤΟΝ ΠΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
Η επίσημη εκδοχή είναι η εξής:
«Ο Πάνας απεικονίζεται να κρατά σφιχτά το αριστερό χέρι της Αφροδίτης, η οποία γδύνεται για να κάνει μπάνιο και προστατεύει τη γύμνια της με το χέρι αυτό, ενώ ταυτόχρονα απειλεί τον Πάνα με ένα σανδάλι. Η στάση του σώματός της Αφροδίτης συνδέεται με τις πιο συχνές απεικονίσεις της, στις οποίες βγάζει τα σανδάλια της ή λούζεται. Ο Έρωτας προστατεύει τη μητέρα του σπρώχνοντας τα κέρατα του Πάνα για να τον απομακρύνει…».
Για να εμβαθύνει όμως κανείς σε αυτό το θέμα της ελληνικής μυθολογίας, είναι απαραίτητο να γνωρίζει τα Γνωστικά μυστήρια, διότι διαφορετικά τα πάντα παραμένουν ανούσιες, διφορούμενες πολυλογίες.
Ας ξεκινήσουμε λέγοντας, ότι η Αφροδίτη είναι η αναπαράσταση της αγάπης συνδεδεμένης πάντα με τον ερωτισμό, οπότε η ρωμαϊκή εκδοχή της Αφροδίτης (Venus) δεν είναι το ίδιο με την Αφροδίτη της ελληνικής μυθολογίας. Η Αφροδίτη είναι η αναπαράσταση της Θεϊκής Μητέρας Κουνταλίνι, της Stella Maris, όπως θα την αποκαλούσαν οι αλχημιστές. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να προσεγγίσουμε την Αφροδίτη ως την εικόνα του συζυγικού έρωτα. Ως εκ τούτου, ο γιός της είναι ο Έρωτας φυσικά, διότι, για να υπάρξει συζυγική αγάπη, ο ερωτισμός είναι απαραίτητος.
Είναι αδιαμφισβήτητο, ότι υπάρχουν δύο είδη ερωτισμού: ο ανώτερος και ο κατώτερος. Ο ανώτερος ερωτισμός πηγάζει από την ΑΓΑΠΗ, απαλλαγμένος από ζωώδη πάθη που καταλήγουν συνήθως στην ανούσια και κτηνώδη ΣΥΝΟΥΣΙΑ. Kατώτερος ερωτισμός είναι αυτός που ασκείται από οποιονδήποτε απλό άνθρωπο, όπως επιβεβαίωσε ο Α.Δ. Σαμαέλ. Αυτός ο ερωτισμός είναι η βάση για την δημιουργία νέων, ζωώδους μορφής «Εγώ», που κρατούν την ανθρώπινη ψυχή παγιδευμένη. Αυτό είναι που αποκαλούμε με αλχημιστικούς όρους ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΘΕΙΑΦΙ ή ΞΗΡΟ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟ.
Για τον λόγο αυτό, η Αφροδίτη είναι έτοιμη να χτυπήσει τον ΠΑΝΑ ─Λούσιφερ─ με ένα σανδάλι, για να μην επιτρέψει στη σκιά του Αιώνιου ─Λούσιφερ─ να παρέμβει με ζωώδη τρόπο στην σεξουαλικότητά μας. Κάθε φορά που ο ΠΑΝ ελέγχει την ερωτική πράξη με πρωτόγονο τρόπο τη μετατρέπει σε όργιο και τέτοιες διαδικασίες καταστρέφουν την αφοσίωσή μας στο Μυστικό Μονοπάτι.
Η στάση που θέλουμε να υιοθετήσουμε κατά τη διάρκεια της ερωτικής συνεύρεσης είναι θεμελιώδης εδώ. Αν θέλουμε να βοηθήσουμε τον ΕΡΩΤΑ, πρέπει πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε, ότι η σεξουαλικότητα ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΗ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο Έρως είναι σε θέση να αποτρέψει τον ΠΑΝΑ και τη χαρακτηριστική ζωώδη φύση του, τραβώντας τον από τα κέρατα, δηλαδή απομακρύνοντάς τον κατά τη διάρκεια της ερωτικής μας συνεύρεσης. Από την άλλη πλευρά, είναι καλό να γνωρίζουμε ότι μπορούμε να εξαλείψουμε την ζωώδη φύση του ίδιου του ΠΑΝΑ, μόνο αν καταφύγουμε στην αλχημιστική φράση που χρησιμοποιούσαν οι μεσαιωνικοί αλχημιστές ΚΑΨΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΛΕΥΚΑΝΕ ΤΟΝ ΟΡΕΙΧΑΛΚΟ ΣΟΥ…
Το να κάψουμε τα βιβλία σημαίνει να εγκαταλείψουμε τον λαβύρινθο των θεωριών και το να λευκάνουμε τον ορείχαλκο να εξευγενιστούμε ψυχολογικά, με αυτόν τον τρόπο βαδίζουμε προς τον δικό μας εσωτερικό εξαγνισμό. Ο ορείχαλκος συμβολίζει σε αυτή την περίπτωση το σκοτάδι των υδραργυρικών μας νερών και το σκοτάδι του δικού μας εσωτερικού Λούσιφερ, που έχει επέλθει εξαιτίας της δικής μας ψυχολογικής ακαθαρσίας.
Ο Δάσκαλος Σαμαέλ λέει: «Όσοι αναθεματίζουν τον Λούσιφερ, αναθεματίζουν τον ίδιο τον Χριστό, γιατί ο Εωσφόρος είναι απλώς η σκιά του, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και μέρος του δικού μας ΒΑΘΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΙΝΑΙ». Αυτό ήταν γνωστό στον πρώιμο Χριστιανισμό, αλλά από τότε που η Καθολική Εκκλησία άρχισε να παραμορφώνει το πρώιμο χριστιανικό δόγμα, άρχισε να συγχέεται και ο Λούσιφερ με τον Σατανά. Ο Σατανάς είναι το ΕΓΩ που συγκροτείται από τα δέκα χιλιάδες ψυχολογικά του σύνολα που όλοι έχουμε στην ψυχολογία μας. Ο Λούσιφερ είναι κάτι άλλο, είναι η φωτιά που είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε, μέσω των αλχημιστικών μας μετατροπών, να αποκτήσουμε την Ιερή Φωτιά της Ντέβι-Κουνταλίνι.
Εδώ πρέπει να αναφερθεί, ότι το άγαλμα του Πάνα που παρατηρούμε σε αυτή την γλυπτική τριάδα έχει το ανδρικό του μέλος ─τον φαλλό─ σε κατάσταση στύσης. Δυστυχώς σήμερα, αυτό το μέλος έχει μάλλον ακρωτηριαστεί από τον στενόμυαλο πουριτανισμό της εποχής μας.
Ομοίως, παραθέτουμε παρακάτω το δεύτερο γλυπτό, έργο του Δασκάλου Μικελάντζελο Μπουοναρότι, το οποίο αναπαριστά τον Θεό Βάκχο να στέκεται πολύ κοντά στον Θεό Πάνα. Όμως, σε αυτή την περίπτωση, η αναπαράσταση του τελευταίου μας προκαλεί έκπληξη: τον βλέπουμε να απογυμνώνεται από το δέρμα του τράγου ─δηλαδή να εξαγνίζεται─ και να μεταμορφώνεται σε ένα αθώο παιδί που τρώει τα νόστιμα σταφύλια του έρωτα ─το δέρμα του τράγου βρίσκεται γδαρμένο στα πόδια του παιδιού─ ενώ ο Βάκχος, στεφανωμένος με αμπελόφυλλα και σταφύλια, σηκώνει το ποτήρι του με το δεξί του χέρι πολύ προσεκτικά για να μην χυθεί το περιεχόμενό του. Οι δύο μορφές βρίσκονται πάνω σε ένα σκληρό βράχο, -αλληγορία της σεξουαλικότητας-.
Σε αυτό το δεύτερο γλυπτό διαπιστώνουμε εύκολα, ότι ο θεός Παν έχει πλέον μεταμορφωθεί σε ένα αθώο παιδί, επειδή πράγματι, έχει απαλλαγεί από τα ζωώδη ένστικτα, τα οποία αντιπροσωπεύονται από το δέρμα τράγου που βρίσκεται στα πόδια του.
Η στάση του θεού Βάκχου είναι πολύ ενδιαφέρουσα, διότι ως θεός της τέχνης της μεταμόρφωσης, φροντίζει να μη χυθεί ούτε μια σταγόνα από το πολύτιμο υγρό που περιέχεται στο δισκοπότηρό του. Όλα αυτά ανήκαν στα Μυστήρια της Ελευσίνας στην Ελλάδα και σε αυτά του Διονύσου στη Ρώμη και ήταν κατανοητά μόνο από τους Μύστες που ανήκαν στις Σχολές Μυστηρίων.
Σας παραθέτω τώρα μερικές φράσεις για περισυλλογή:
«Ο αληθινός εραστής αγαπάει παντού και θυμάται πάντα τον αγαπημένο του».
Αγία Τερέζα
«Υπάρχει μόνο ένα είδος αγάπης, αλλά υπάρχουν χίλια διαφορετικά αντίγραφα».
Λα Ροσφουκώ
«Δεν υπάρχει τίποτα δυνατότερο από την αληθινή αγάπη».
Σενέκας
«Ένα βλέμμα, ένα νεύμα, η σιωπή, είναι αρκετά για να εξηγήσουν την αγάπη».
Μολιέρος
«Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να αγαπάει και η βάση της θρησκείας είναι η αγάπη».
Balmes
HORAS NON NUMERO NISI SERENAS.
─«Μετράω μόνο τις γαλήνιες ώρες»─.
KWEN KHAN KHU
