Ο μαθητής, σε ένα μέρος όπου τίποτα να μην μπορεί να τον ενοχλήσει, θα αφήσει όλους τους μύες του να χαλαρώσουν απολύτως. Θα παρατηρεί λεπτομερώς τον ψυχισμό του, επιδιώκοντας να εξαφανιστούν όλες αυτές οι σκέψεις-πουλιά που φτερουγίζουν.
Ο μαθητής δεν πρέπει με κανένα τρόπο να ξεχνά πόσο εύκολο είναι να ταυτιστεί με τον νου. Να βλέπει σταθερά τις εγωικές σκέψεις είναι να πέφτει θανάσιμα μπροστά στο ισχυρό βλέμμα τους, το απολιθωτικό βλέμμα της Μέδουσας.
Όταν ο μαθητής αισθανθεί έτοιμος θα αρχίσει να πραγματοποιεί μια άσκηση κοάν. Θα πρέπει να ρωτήσει τον ίδιο τον νου του το εξής: «Αν όλα τα πράγματα μειώνονται στη μονάδα, σε τι μειώνεται η μονάδα;».
Ο μαθητής πρέπει να καρφώσει αυτή την ερώτηση και να μην επιτρέπει στον νου διαφυγές, υπεκφυγές, αποσπάσεις κλπ. Αυτός θα προσπαθήσει να επιβάλλει το ποταπό του κριτήριο, την καταστροφική του θέληση: τη δύναμη του Κτήνους…
Αν του επιτραπεί να πάρει τα ηνία, η αποτυχία είναι εξασφαλισμένη.
Ο μαθητής θα σφυροκοπήσει ακατάπαυστα με αυτή την ερώτηση τον ίδιο τον νου του, υποχρεώνοντάς τον να απαντήσει.
Αν καταφέρει να τον κουράσει, τότε ο μαθητής θα νικήσει και θα μπορέσει να πειραματιστεί αυτό που βρίσκεται πολύ πιο πέρα από τον νου, αυτό που είναι το Αληθινό…
Samael Aun Weor
Για τους λίγους, κεφάλαιο «Sunyata»
Ηρεμία του νου με τη βοήθεια ενός κοάν
