Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Με χαρά σας αποστέλλω την παρούσα γκραβούρα με τίτλο…
…RECIPROCA SPONSAE SPONSIQVE AD HORTUM SUUM INVITATIO
─‘Μια αμοιβαία πρόσκληση στη νύφη και τον γαμπρό από τον κήπο τους’─
Πρώτα απ' όλα, σας ενημερώνω ότι αυτό είναι ένα από τα σχέδια που φιλοτέχνησε ο χαράκτης Philip Galle ─1537-1612─ ως εικονογράφηση ενός βιβλίου με τίτλο Paradisus sponsi et sponsae: in quo Messis myrrhae et aromatum, ex instrumentis ac mysterijs Passionis Christi colligenda, vt ei commoriamur, «Ο παράδεισος του γαμπρού και της νύφης: όπου η συγκομιδή της σμύρνας και των αρωμάτων της πρέπει να συλλεχθεί από τα όργανα και τα μυστήρια των παθών του Χριστού, ώστε να πεθάνουμε για αυτόν».
Το λατινικό κείμενο που εμφανίζεται στο κάτω μέρος του σχεδίου και μια πιθανή μετάφραση:
Sponse, veni; tuus en te degener invocat hortus. Suaui-amarus et hic te mihi, sponsa, vocat.
«Έλα, γαμπρέ, ο ανάξιος κήπος σου [σε] καλεί. Γλυκόπικρος και εδώ σε καλεί σε μένα, νύφη».
Το γαλλικό κείμενο που εμφανίζεται στο κάτω μέρος του σχεδίου και η μετάφρασή του:
Vien, cueiller, cher espous, les fruits de ton parterre. Mais que ces aigre-dous aussy ton cueur en-serre.
«Έλα, τρύγησε, αγαπημένε σύζυγε, τους καρπούς του κήπου σου. Αλλά άσε και αυτά τα γλυκόπικρα πράγματα να τυλίξουν την καρδιά σου».
Το κείμενο που συνοδεύει το πρόσωπο που βρίσκεται πάνω αριστερά: Iustitia Originalis, «Αρχέγονη Δικαιοσύνη».
Η σύζυγος λέει:
Veniat dilectus meus in hortum suum. Cant.5 [Comedat fructum pomorum suorum].
«Ας έρθει ο αγαπημένος μου στον κήπο του, ας φάει από τους καρπούς των μήλων του».
Αυτό που λέει ο σύζυγος, παρακάτω, είναι μέρος του ίδιου εδαφίου αριθ. 1 του κεφαλαίου 5 του Άσματος των Ασμάτων:
Το κείμενο που συνοδεύει τον Χριστό:
Veni in hortum meum, soror mea, sponsa. Cant. 5
«Εισήλθον σαν νοικοκύρης στον κήπον σου, νύμφη και αδελφή μου».
Ποιο είναι το πραγματικό νόημα όλων αυτών των λατινικών φράσεων που αναφέρθηκαν παραπάνω;
Πρώτα απ' όλα, για να κατανοήσουμε αυτή την όμορφη γκραβούρα, πρέπει να παρατηρήσουμε τα δύο μέρη της, το πάνω και το κάτω. Στο πάνω μέρος βλέπουμε μια γυναίκα να προσκαλεί τον σύζυγο της να εισέλθει στον κήπο του αγάπης. Αυτό το μέρος μας δείχνει λουσιφερικούς σάτυρους να χορεύουν και να παίζουν ένα κέρας με μουσική του Λούσιφερ, συνοδευόμενοι από ένα φίδι ─του πειρασμού─ τυλιγμένο στο δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού ─τη σεξουαλικότητα─. Αναμφισβήτητα, η σεξουαλικότητα σχετίζεται άμεσα με τον Μυστικό Δρόμο –μέσω της Αλχημείας–, ωστόσο μόνο όταν ο λουσιφερικός πειρασμός νικηθεί μέσω της εξάχνωσης της ερμητικής συνουσίας. Αν δεν το κάνουμε, το πεπρωμένο μας θα είναι το ίδιο με αυτό του άνδρα που βλέπουμε να κείτεται στο πάνω αριστερό μέρος αυτής της γκραβούρας, με τον θάνατο στο πλευρό του, καθώς εκείνος πάντα νικά τους αδύναμους –γι' αυτό τον λόγο ο σκελετό έχει ένα σπαθί στο δεξί του χέρι–. Αυτός είναι ο λόγος για το στέμμα που φοράει στο κεφάλι του, γιατί είναι αυτός που τελικά βασιλεύει στο τέλος της ζωής μας.
Στο εξωτερικό μέρος του πρώτου κήπου ─όπου παρατηρούμε τους σάτυρους─ βλέπουμε ένα ζευγάρι να τρέχει, να ξεφεύγει από έναν άγγελο που με ένα φλογερό σπαθί τους απομακρύνει από τον κήπο των τέρψεων, όπως συνέβη με τον Αδάμ και την Εύα της εβραϊκής Γένεσης. Από τότε, αυτός ο άγγελος επιτίθεται στο ανθρώπινο γένος, σύμφωνα με τη θεία βούληση, εφαρμόζοντας το κάρμα στις ανθρώπινες μάζες.
Πίσω τους, τους κυνηγάει επίσης ένα λιοντάρι. Αυτό είναι το Λιοντάρι του Νόμου, οι Άρχοντες του Πεπρωμένου που κυνηγούν όλους τους πόρνους.
Στο κάτω μέρος της γκραβούρας εμφανίζεται και πάλι ένα ζευγάρι που αποτελείται από τον Χριστό και μια γυναίκα που θέλει να ακολουθήσει τα βήματά του. Ο Χριστός προσκαλεί αυτή τη γυναίκα στον κήπο της αγάπης, αλλά είναι τυλιγμένοι με το άρωμα της σμύρνας. Γνωστικά, η σμύρνα συνδέεται με τον εσωτερικό θάνατο, τον ψυχολογικό θάνατο ή τον θάνατο του Σατανά στην ψυχική μας ανατομία.
Η γυναίκα ακολουθεί τον Χριστό, αλλά κρατά στη δεξιά της μια καρδιά για να μας δείξει την ανάγκη να κάνουμε τη συνουσία μια μορφή προσευχής. Από την άλλη πλευρά, φοράει ένα στέμμα στο κεφάλι της, δείχνοντάς μας ότι είναι μια από τις ψυχές που καλούνται να ζήσουν το χριστικό δράμα, καθώς είναι γνωστό ότι για να ενσαρκώσουμε τον Κύριό μας των ιδιαίτερων, ατομικών Τελειοτήτων, είναι απαραίτητο να εργαστούμε στο Σιδηρουργείο των Κυκλώπων ή στο Καμίνι του Ηφαίστου. Για αυτόν τον λόγο ο Χριστός αποκαλεί τη γυναίκα «νύμφη και αδελφή μου»… Είναι μια έκκληση του εσωτερικού Χριστού της στην ψυχή αυτής της γυναίκας.
Ο κήπος του Χριστού είναι γεμάτος με τα εργαλεία με τα οποία έγινε η σταύρωσή του. Αυτό σημαίνει ότι, αν θέλουμε να κατακτήσουμε την ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, πρέπει να ολοκληρώσουμε στην καρδιά μας το βάπτισμα με τη θεία φωτιά, με το INRI της Γνώσης. Αυτός ο κήπος είναι, σίγουρα, όπως περιγράφεται σε αυτή την γκραβούρα: ΓΛΥΚΟΣ ΚΑΙ ΠΙΚΡΟΣ ταυτόχρονα. Είναι γεμάτος από τριαντάφυλλα και αγκάθια που θα πληγώνουν συνεχώς τη σάρκα και την ψυχή μας λόγω των διαδικασιών που τίθενται σε εφαρμογή από τη στιγμή που έχουμε αποδεχτεί να ζήσουμε την λεγόμενη ΞΗΡΑ ΟΔΟ ή ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΔΡΟΜΟ των αλχημιστών όλων των εποχών.
Είναι γραμμένο ότι έχουμε το δικαίωμα να εισπνέουμε το άρωμα των μήλων της αγάπης, αλλά όχι να τα τρώγουμε. Αυτό το επιβεβαιώνει η Γνώση και μας προειδοποιεί επίσης: Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ. Και ο Άγιος Παύλος μας προειδοποίησε στην εποχή του: «Γι’ αυτό σας βεβαιώνω πως κάθε αμαρτία και προσβολή κατά του Θεού θα συγχωρηθεί στους ανθρώπους· η προσβολή όμως κατά του Αγίου Πνεύματος δε θα τους συγχωρηθεί.» ─η πορνεία─.
Για να βιώσουμε την ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ θα χρειαστεί να προδοθούμε ─εξ ου και ο σάκος με τα νομίσματα─, να βιώσουμε τα τρία καρφιά του σταυρού του λυτρωτή ─που συμβολίζουν τους τρεις μεγάλους εξαγνισμούς: από το νερό, από τη γωτιά και από τον σίδηρο─, να υποφέρουμε το ακάνθινο στεφάνι ─εσωτερικά μιλώντας─ σε κάθε βήμα της διαδρομής μας, να γίνουμε θύματα της αυθάδειας του Εγώ ─δείτε το μαστίγιο─, θα πρέπει να αποκτήσουμε τη χριστική θέληση ─που συμβολίζεται με το σφυρί─ κλπ. κλπ. κλπ.
Μετά από αυτές τις αναλύσεις, επιτρέψτε μου να σας χαρίσω μερικές πολύ επίκαιρες φράσεις:
«Αν κατά καιρούς εξετάζαμε τους εαυτούς μας, το φυσικό αποτέλεσμα αυτής της εξέτασης θα ήταν η τελειότητά μας».
Μονταίν
«Η τελειότητα είναι μια θαυμάσια αρετή που ζυγίζει τόσο πολύ, που ο άνθρωπος δεν μπορεί να την αντέξει». Ορτέγα
Μουνίγια
«Όποιος με διορατικότητα αναγνωρίζει τα όρια των ικανοτήτων του, βρίσκεται πολύ κοντά στο να φτάσει στην τελειότητα».
Γκαίτε
«Οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι πιο τέλειοι από τον Ήλιο. Ο Ήλιος καίει με το ίδιο φως που θερμαίνει. Ο Ήλιος έχει κηλίδες. Οι αχάριστοι μιλούν μόνο για τις κηλίδες. Οι ευγνώμονες μιλούν για το φως».
Χοσέ Μαρτί
«Η τελειότητα που φτάνει στα άκρα πεθαίνει από υπερβολή».
Σαίξπηρ
FIAT JUSTITIA AUT PEREAT MUNDUS.
─‘Ας απονεμηθεί Δικαιοσύνη και ας εκλείψει ο κόσμος’─.
KWEN KHAN KHU
