Ο κινέζος Δάσκαλος Γου Γεν […] πήγε προς τον Δάσκαλο Χουάι Σι, ο οποίος τον δίδαξε να διαλογίζεται με τη βοήθεια του ιερού μάντρα WU. Αυτό το μάντρα προφέρεται διανοητικά επαναλαμβάνοντας το γράμμα ΟΥ δυο φορές: ΟΥΟΥΟΥΟΥ, ΟΥΟΥΟΥΟΥ, επιμηκύνοντας τον ήχο του φωνήεντος, σαν να μιμούμαστε το ήχο του τυφώνα που βρυχάται στη χαράδρα του βουνού, ή σαν το τρομερό χτύπο των κυμάτων πάνω στην ακτή.
Το τραγούδι αυτού του μάντρα γίνεται διανοητικά όταν εξασκούμε τον διαλογισμό με σκοπό να φθάσουμε στην ηρεμία και ησυχία του νου, όταν χρειαζόμαστε να αδειάσουμε τον νου από κάθε είδους σκέψεις, επιθυμίες, αναμνήσεις, απασχολήσεις, κλπ.
[…]
Ο Γου Γεν τραγουδούσε το μάντρα ΟΥ. Μιμούταν με το ΟΥ τον ήχο του ανέμου μέσα στη χαράδρα του βουνού, τον ήχο της θάλασσας όταν χτυπάει την ακτή. Ο Γου Γεν ήξερε να συνδυάζει έξυπνα τον διαλογισμό με τον ύπνο.
Ο Γου Γεν τραγουδούσε το μάντρα του με τον νου και δεν σκεφτόταν τίποτα. Όταν κάποια επιθυμία ή ανάμνηση ή σκέψη ανάβλυζε στην αντίληψή του, ο Γου Γεν δεν την απέρριπτε: την μελετούσε, την ανέλυε, την κατανοούσε σε όλα τα επίπεδα του νου και στη συνέχεια την ξεχνούσε με τρόπο ριζικό, ολοκληρωτικό ή οριστικό.
Ο Γου Γεν τραγουδούσε το μάντρα του με συνεχή τρόπο. Δεν επιθυμούσε τίποτα, όποια επιθυμία ή σκέψη ανάβλυζε στον νου ήταν ορθά κατανοημένη και μετά ξεχασμένη. Το τραγούδι του μάντρα δεν διακοπτόταν, τα κουνούπια και τα τσιμπήματά τους πλέον δεν είχαν σημασία.
Samael Aun Weor
Το Περιδέραιο του Βούδα, κεφάλαιο 18
