Αγαπημένοι/ σύντροφοι/ισες:
Σε αυτό το μήνυμα, θα ήθελα να σας μεταφέρω μερικές φράσεις του αγαπημένου μας Γκουρού, Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεόρ, συνοδευόμενες από κάποιες άλλες που έχω συμπεριλάβει σε διάφορα έργα μου.
Σε όλο αυτό έβαλα τίτλο…
…Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ
Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι η έννοια του αγίου αναφέρεται στην κατάσταση τελειότητας που επιτυγχάνεται μέσω της αρμονικής ανάπτυξης συγκεκριμένων ανθρώπινων δυνατοτήτων. Η αγιότητα είναι μέρος του δρόμου προς την αφύπνιση της Συνείδησης.
1. Διάφορα αποσπάσματα:
Το Πέμπτο Ευαγγέλιο, τόμος 1, σχολιάζει τα εξής:
Παρατηρήστε τη ζωή των μεγάλων χριστιανών μυστικιστών. Δεν ενδιαφέρονταν να αποκτήσουν δυνάμεις, ενδιαφέρονταν μόνο για την αγιότητα. Να εξαλείψουν ο καθένας τα ψυχολογικά του ελαττώματα, για να πεθάνουν στον εαυτό τους και καθώς το πετύχαιναν, πολλαπλές υπερφυσικές ικανότητες εκδηλώνονταν σε αυτούς. Αυτοί ήταν πάντα γνωστοί ως «άγιοι»… Η αγιότητα λοιπόν, είναι το πιο σημαντικό πράγμα αγαπητοί μου αδελφοί. […]
Προφανώς, όσο υπάρχουν ψυχολογικά ακόλουθαα μέσα μας, κάτω από το φόντο ενός ευσεβούς βλέμματος και ενός σεβάσμιου προσώπου, δεν μπορεί να υπάρξει αγιοποίηση.
Το Πέμπτο Ευαγγέλιο, τόμος 2, λέει:
Όποιος μαθαίνει να ζει με «το άρωμα της αγιότητας», όποιος ξέρει να βαδίζει στο μονοπάτι της αληθινής αγιότητας, μπορεί να γίνει πραγματικά ένας Υπεράνθρωπος, μια Εξουσία με κυριαρχία πάνω στη φωτιά, στον αέρα, στα νερά και στη γη.
Το Πέμπτο Ευαγγέλιο, τόμος 4, προσθέτει:
Οι Απόστολοι του Χριστού ήταν φτωχοί, αναλφάβητοι και ταπεινοί ψαράδες, αλλά μπόρεσαν να λάβουν τα δώρα του Αγίου Πνεύματος χάρη στην τελειότητα της αγιότητας και της αγνότητάς τους.
Έτσι, το σημαντικό είναι να αφυπνιστούμε στο φως. Αυτό δεν είναι δυνατό μέσω τεχνικών. Είναι δυνατό μόνο μέσω της αγιότητας, διαλύοντας το Εγώ, ελαττώνοντας το σε κοσμική σκόνη, ό,τι κι αν μας κοστίσει.
Στην Εσωτερική πραγματεία της ερμητικής αστρολογίας εμφανίζεται το ακόλουθο κείμενο:
Όλες αυτές οι αποτυχίες και εκατοντάδες άλλες αποκαλύπτουν ότι ο αληθινός πρακτικός αποκρυφισμός και οι τρομερές μαγικές του δυνάμεις απαιτούν την πιο φοβερή αγιότητα, χωρίς την οποία είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι της Αλχημείας και της Μαγείας.
Το Μήνυμα του Υδροχόου μας λέει:
Είναι 144 000 οι xριστικοποιημένοι άγιοι. Αυτό σημαίνει να πλύνουμε τα πόδια μας στα νερά της απάρνησης. Αυτό σημαίνει υπέρτατη αγνότητα, υπέρτατη αγιότητα και υπέρτατη αγάπη για όλα τα εκατομμύρια όντα που κατοικούν στον κόσμο.
Στο Μυστικές σημειώσεις ενός Γκουρού διαπιστώνεται:
Η Κουνταλίνι ανεβαίνει στη βάση της αγνότητας, της αγιότητας και του έντονου πόνου. Εμείς, τα μέλη της Λευκής Στοάς ποτέ, ποτέ δεν πορνεύουμε, ούτε θα πορνεύσουμε, γιατί εμείς ακολουθούμε το μονοπάτι της αγιότητας και της
τέλειας αγνότητας.
Το κίτρινο βιβλίο σχολιάζει:
Βηματίστε στο μονοπάτι της τέλειας αγιότητας. […]
Εάν ο αφοσιωμένος αποφασίσει ειλικρινά να διορθώσει τα λάθη του και να βαδίσει στο μονοπάτι της αγιότητας, μπορεί να ζητήσει από τη Θεϊκή Μητέρα την συγχώρεση για το περασμένο κάρμα του και η Θεϊκή Μητέρα θα τον συγχωρέσει.
Στο έργο Τα Μυστήρια της Φωτιάς μας λέγεται:
Οι δυνάμεις είναι άνθη της ψυχής που φυτρώνουν όταν έχουμε αγιοποιηθεί. Για ένα βήμα που κάνουμε στην εξέλιξη των τσάκρας, πρέπει να κάνουμε χίλια βήματα στην αγιότητα.
Στο έργο Μεγάλα Μυστήρια διαβάζουμε:
Από τους μεγάλους μοχθηρούς γεννιούνται οι μεγάλοι άγιοι.
Το Μεταξύ του πεπερασμένου και του άπειρου προσθέτει:
Μιλώντας ακριβώς για την αγιότητα, ο Δάσκαλος επιμένει σε πολλά από τα έργα του στο πόσο σημαντικό είναι να πραγματοποιείται, για παράδειγμα, η αλχημιστική συνουσία με βαθύ νόημα, με βαθύ αίσθημα αγιότητας.
Ούτε ο Τρίτος Λόγος ─το Άγιο Πνεύμα─, ούτε η Θεϊκή Μητέρα ανέχονται να μετατρέπουμε τη συνουσία σε μια διεστραμμένη γιορτή για το Εγώ. Δεν είναι αποδεκτό στα μάτια του Πνεύματος. Αν δεν υπάρχει αγιότητα, τότε δεν εξυπηρετεί πουθενά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε άγιοι όταν δουλεύουμε στο Σιδηρουργείο του Ηφαίστου, δεν μιλάμε για αυτό, αλλά είναι απαραίτητο να υπάρχει καλή καρδιά, καλά συναισθήματα και καλές σκέψεις από τον ένα σύζυγο προς τον άλλο και αυτό να συνεχίζεται στην καθημερινή μας ζωή με τον σύζυγο, τους συναδέλφους μας, τους πλησίον μας κλπ.
Τώρα, ακούστε με καλά, η αγιότητα είναι μια ιδιότητα, μια ιδιότητα του Πνεύματος, είναι υπέροχη, αλλά δεν πρέπει να συγχέεται η αγιότητα με την Εσωτερική Αυτοπραγμάτωση του Είναι, που είναι κάτι πολύ πιο ανώτερο από τις οκτώ αρετές της Κουνταλίνι και από την αγιότητα.
Στο έργο Διάλογοι με την ψυχή μου διαβάζουμε:
Μεγάλοι ασκητές της αρχαιότητας και πολλοί άγιοι έφτασαν να πιστεύουν ότι ήταν οι δημιουργοί της αγιότητας τους, χωρίς να συνειδητοποιούν, δυστυχώς, ότι η πνευματική τους δύναμη προερχόταν πάντα από τις ευλογίες που τους διένειμαν το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΘΕΪΚΗ ΜΗΤΕΡΑ. Για αυτό, ο Α.Δ. Σαμαέλ δεν ήθελε ποτέ να γίνει ΑΓΙΟΣ, γιατί αυτό που ονομάζουμε «άγιοι» στις θρησκείες του σήμερα είναι μια απλή παροδική κατάσταση που ανά πάσα στιγμή ή στην επόμενη ύπαρξη, μπορεί να χαθεί σε μια στιγμή. Οι λεγόμενοι «ΑΓΙΟΙ» ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΟ ΕΓΩ ΣΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΝΝΕΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΘΗΡΙΟ ΠΟΥ Ο ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΙΝΑΙ 666.
2. Ο όρος άγιος και οι υποδηλώσεις του:
Ο όρος άγιος χρησιμοποιείται σε καθομιλουμένες εκφράσεις για να περιγράψει μια υποτιθέμενη προσωπική αγνότητα, αν και στην πραγματικότητα δεν είναι «πολύ άγιοι». Χρησιμοποιείται μεταφορικά, όπως στην έκφραση «σοκολατένιοι άγιοι». Η λέξη υποδηλώνει επίσης ένα επίπεδο που έχει επιτευχθεί στην πνευματική ζωή, όπου μεγάλοι χριστιανοί μυστικιστές που επικεντρώθηκαν στην αγιότητα μέσω της εξάλειψης των ψυχολογικών ελαττωμάτων και του «θανάτου του εαυτού τους» αναγνωρίστηκαν ως άγιοι. Η φιλοδοξία να επιτευχθούν οι ικανότητες των αγίων αναφέρεται στο πλαίσιο των ανθρώπων που δεν είναι πρόθυμοι για εσωτερική εξάλειψη ─Το Πέμπτο Ευαγγέλιο τόμος 1─.
Στην εσωτεριστική έκθεση, ο όρος άγιος ορίζει ένα βαθμό προόδου στην εσωτερική εργασία, καθιερώνοντας μια προοδευτική ιεραρχία που ξεκινά με τον ασεβή, συνεχίζει με τον άγιο και κορυφώνεται με τον Δάσκαλο ─Το Πέμπτο Ευαγγέλιο τόμος 1─.
Ένας άγιος είναι αυτός που αρκείται στο να εξαλείφει τα ψυχολογικά ελαττώματα που έχει στην ορατή πλευρά του ψυχολογικού του φεγγαριού και με αυτόν τον τρόπο, οσιοποιείται, γεγονός που σταματά την πρόοδό του. Ένα άτομο μπορεί να είναι «άγιος» και παρ' όλα αυτά να έχει Εγώ δολοφονίας ή πορνείας στο κρυφό μέρος του ψυχισμού του. Το ίδιο το Εγώ μπορεί να πάρει την εμφάνιση ενός αγίου και το έγκλημα μπορεί να μεταμφιεστεί σε άγιο. Γι' αυτό στο Πέμπτο Ευαγγέλιο, τόμος 1, ο Δάσκαλος Σαμαέλ μας λέει:
Όσον αφορά εμένα, δεν είμαι άγιος ούτε με ενδιαφέρει να γίνω άγιος. Γιατί δεν με ενδιαφέρει να γίνω άγιος; Επειδή θα με εμπόδιζε στην εσωτερική μου πρόοδο. Γνωρίζω πολύ καλά ότι, στο κρυφό μέρος της ψυχολογικής μου σελήνης, πρέπει να υπάρχουν –και αναμφίβολα υπάρχουν– Εγώ από αρχαίες εποχές, κρυμμένα στο σκοτάδι.
3. Διάφοροι άλλοι ορισμοί
Ας κάνουμε τώρα μια προσπάθεια να ορίσουμε πραγματικά τον όρο αγιότητα:
Ο όρος αγιότητα αναφέρεται στον στόχο που επιδίωκαν οι μεγάλοι χριστιανοί μυστικιστές, οι οποίοι επικεντρώνονταν στο να εξαλείψουν, εν μέρει, τα ψυχολογικά τους ελαττώματα και να «πεθάνουν στον εαυτό τους» σε κάποιο βαθμό.
Ωστόσο, υπάρχουν «μονοπάτια που ξεφεύγουν από τον κεντρικό δρόμο με θαυμάσια φαινομενική αγιότητα» τα οποία, παρά την πρόσοψή τους, οδηγούν στον άβυσσο και στον δεύτερο θάνατο ─Το Πέμπτο Ευαγγέλιο, τόμος 1─.
Ο όρος αγιοποίηση:
Ο όρος αγιοποίηση σχετίζεται με τη διαδικασία επίτευξης μιας κατάστασης εσωτερικής αγνότητας. Υπάρχει η υπόθεση ότι ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι η αγιοποίηση είναι εφικτή μέσω της εκδήλωσης καλών προθέσεων. Ωστόσο, η αγιοποίηση θεωρείται ανέφικτη όσο υπάρχουν εσωτερικά ψυχολογικά συσσωματώματα, ακόμη και αν κάποιος έχει ευσεβή εμφάνιση ή σεβάσμιο πρόσωπο ─Το Πέμπτο Ευαγγέλιο τόμος 1─.
4. Ο δρόμος προς την αγιότητα και την τελειότητα:
Για να επιτευχθεί η τελειότητα, είναι απαραίτητο να εξαλειφθεί κάθε ατέλεια που υπάρχει μέσα μας. Το μονοπάτι προς την απόλυτη αγιότητα είναι το μονοπάτι που οδηγεί στην αφύπνιση της Συνείδησης. Ο δρόμος προς την αγιότητα και την αγιοποίηση είναι στενά συνδεδεμένος με την αφύπνιση και την προσωπική αγνότητα.
Οι προϋποθέσεις για την απόλυτη αγιότητα και την απόλυτη αγνότητα περιλαμβάνουν την επιμονή, την σθεναρότητα και την αυστηρή πειθαρχία. Η μυστικιστική εμπειρία είναι τροφή για τις εξαγνισμένες ψυχές και αποτελεί προϋπόθεση για την αγιότητα ─εξηγήσεις πάνω στα Μηνύματα για την ψυχή σου─.
5. Θάνατος και εξαγνισμός:
Η αγιότητα είναι στενά συνδεδεμένη με το θάνατο του Εγώ, ο οποίος αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση. Ο στόχος είναι να εξαλειφθούν τα ανεπιθύμητα στοιχεία, ώστε να εκφραστεί το Είναι. Ο μυστικιστικός θάνατος οδηγεί στην πλήρη διάλυση του ψυχολογικού Εγώ, το οποίο μπορεί να μεταμφιεστεί με το χιτώνα της αγιότητας. Με τη διάλυση του Εγώ, το Είναι αναδύεται γεμάτο από αρετές.
Στο έργο Αξιώματα της Καβάλα μπορούμε να διαβάσουμε: «Η αγιοποίηση είναι αδύνατη χωρίς την συνειδητή αγάπη».
Ένας στόχος σε αυτόν τον δρόμο είναι να ανακτήσουμε την χαμένη αθωότητα, καθώς η αθωότητα είναι μια ιδιότητα που συνοδεύει την αγιότητα ─εξηγήσεις για το έργο Ο Άνθρωπος, οι Νόμοι και το Απόλυτο─.
Αγιοποίηση μέσω της αγνότητας:
Η αγιότητα σχετίζεται άμεσα με την τέλεια αγνότητα που ορίζεται ως «επιστημονική αγνότητα» και συνίσταται στη μεταστοιχείωση των σεξουαλικών ενεργειών και όχι στην αποκήρυξη της σεξουαλικότητας. Η απόλυτη αγνότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη των δυνάμεων. Η απόλυτη αγιότητα και η απόλυτη αγνότητα είναι το κλειδί για την είσοδο στο Νιρβάνα.
6. Χρήση του όρου άγιος ως επίθετο και ως προσδιορισμός:
Το επίθετο άγιος χρησιμοποιείται σε διάφορα συμφραζόμενα, συμπεριλαμβανομένων αναφορών σε πρόσωπα, ιδιότητες και ιερούς τόπους.
Ονομασίες αγίων προσώπων και οντοτήτων στη σαμαελιανή Γνώση:
- Η Καθολική Εκκλησία έχει χρησιμοποιήσει τον όρο για να περιγράψει ορισμένα όντα που έκαναν μια μεγάλη θυσία.
- Ο όρος άγιος χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε ιερά άτομα, όπως ο Άγιος Λάμα, ο οποίος ήταν μια μετενσάρκωση.
- «Άγιο Πνεύμα»: Αναφέρεται στην Τρίτη Δύναμη του Λογοϊκού Τριγώνου ─Μπινάχ─ και αναφέρεται ως ο μεγάλος συμφιλιωτής και αυτός που αποκαλύπτει.
- «Αγία Μητέρα του Θεού» ─Sancta Dei Genitrix στα λατινικά─.
- «Αγία Βεβαίωση»: Ένα προσωνύμιο που δόθηκε στον εσωτερικό Χριστό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τις ψυχολογικές διαδικασίες από το Δεύτερο Βουνό και μετά.
- «Άγιος άνθρωπος»: Στην λαϊκή αργκό ονομάζονταν έτσι ο Α.Δ. Σαμαέλ Αούν Βεορ, ο οποίος θεράπευε ασθένειες και δίδασκε στη Σιέρα Νεβάδα της Σάντα Μάρτα.
- «Άγιοι» όπως ο Ιωάννης ο Βαπτιστής και η Αγία Ευλαλία θεωρούνται Χριστοποιημένοι Δάσκαλοι και όχι απλά «άγιοι».
- Οι κάτοικοι του Σείριου περιγράφονται ως εξαιρετικά αγιοποιημένα πλάσματα.
Σας παραθέτω τώρα μερικά αποφθέγματα για συλλογισμό:
«Δεν είναι με μια ιδέα που ξεσηκώνεις τους ανθρώπους, αλλά με ένα συναίσθημα».
Hippolyte Taine
«Το συναίσθημα είναι ένα ευαίσθητο λουλούδι. Αν το αγγίξεις, θα μαραθεί».
Μαριάνο Χοσέ ντε Λάρρα
«Όλα όσα σκέφτεσαι ανήκουν σε όλους. Μόνο αυτά που αισθάνεσαι είναι δικά σου. Αν θέλεις αυτά που σκέφτεσαι να είναι δικά σου, πρέπει να τα αισθανθείς».
Φρήντριχ Σίλλερ
«Ο μοναδικός στόχος είναι το άγιο σημάδι του θριάμβου».
Daniel Sanders
«Στην ευημερία να είσαι μετριοπαθής. Στις αντιξοότητες να είσαι υπομονετικός και πάντα συνετός».
Concepción Arenal
SOL LUCET OMNIBUS.
─‘Ο ήλιος λάμπει για όλους’─.
KWEN KHAN KHU
