Είναι αναμφίβολο ότι πάντα ζούμε ταυτισμένοι με άχρηστα πράγματα και γεγονότα.
[…]
Αφήνουμε να απομυζάται η ψυχική ενέργεια! Με τι θα μοιάζαμε; Εγώ λέω μάλλον με ένα σουρωτήρι γεμάτο τρύπες –αυτά που χρησιμεύουν για να σουρώνουμε τον καφέ– και, σαφώς, όπως συνηθίζεται, από εκεί διαφεύγει η ενέργεια, από εκεί διαφεύγουν όλα, τα χάνουμε και το φτωχό σουρωτήρι μένει άδειο. Το περιβάλλον απομυζά τις ενέργειές μας και δεν τις συσσωρεύουμε και, ακόμη και αν δουλεύουμε υπό αυτές τις συνθήκες στην Ένατη Σφαίρα, στο Αναμμένο Σιδηρουργείο του Ηφαίστου, είναι προφανές ότι δεν καταφέρνουμε, με αυτή τη μορφή και αυτό τον τρόπο, να δημιουργήσουμε το δεύτερο σώμα ούτε, ακόμη περισσότερο, το τρίτο ή το τέταρτο.
Για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε το δεύτερο σώμα, χρειάζεται να μάθουμε να σφραγιζόμαστε ερμητικά, μαγικά. Τι καταλαβαίνουμε με την Ερμητική Σφραγίδα; Δεν επιτρέπουμε να μας απομυζούν την ενέργεια, δεν ξεχνάμε ποτέ τον εαυτό μας, ποτέ, σε κανένα δευτερόλεπτο, σε κανένα λεπτό, για να μην ταυτιζόμαστε με τις μικροπρέπειες, με τις ανοησίες αυτού του απατηλού κόσμου.
Είναι προφανές ότι αν δεν μπορούν να μας αφαιρέσουν την ζωτική ενέργειά μας, αυτή συσσωρεύεται στο εσωτερικό και σαν αποτέλεσμα προκύπτει το δεύτερο σώμα: το αστρικό. Αλλά αν επιτρέπουμε να μας αφαιρείται όλος ο υδράργυρος της μυστικής Φιλοσοφίας από άτομα που ζουν σε αυτό τον τρισδιάστατο κόσμο του Ευκλείδη, τότε με ποιο στοιχείο πρόκειται να κατασκευάσουμε το δεύτερο σώμα ή το τρίτο ή το τέταρτο;
[…]
Κάποιος πρέπει, κάθε πρωί, να σφραγίζεται ερμητικά: «Δεν κάνω τίποτα πέρα από αυτό που το Είναι θέλει να κάνει, όχι αυτό που οι υπόλοιποι θέλουν να κάνω. Δεν πρόκειται να ταυτιστώ με τίποτα στην ζωή…». Γιατί όταν κάποιος ταυτίζεται με κάτι, καταλήγει αυτοματοποιημένος.
Αν κάποιος ταυτίζεται με τον νου του, με τις νοσηρές σκέψεις του, καταλήγει μοιχεύοντας και πορνεύοντας. Αν κάποιος ταυτίζεται, δυστυχώς, με τις αρνητικές συγκινήσεις του, καταλήγει να χάνει την δημιουργική ενέργεια με τους τόνους. Αν κάποιος ταυτίζεται με τις λέξεις, όπως τις αγενείς και βρώμικές λέξεις κάποιου, σαφώς καταλήγει λέγοντας ανοησίες.
Πρέπει να σφραγιζόμαστε κάθε πρωί, επαναλαμβάνω, και η σφραγίδα πρέπει να είναι μόνιμη: μην ταυτίζεστε με τίποτα που δεν είναι το Είναι, μην ξεχνάτε ποτέ το Είναι σας, ποτέ, ποτέ, γιατί αυτό που έχει σημασία είναι το Είναι, είναι το θεμελιώδες…
Samael Aun Weor
Το Πέμπτο Ευαγγέλιο, διάλεξη «Οι επτά Φωτιές και η σφραγίδα του Ερμή»
