Αγαπημένοι/ες αναγνώστρες/ριες
Με αυτή την ευκαιρία σας αποστέλλω ένα σχέδιο που εμφανίζεται σε ένα άλλο βιβλίο εμβλημάτων με τίτλο Selectorum emblematum ─«Επιλεγμένα εμβλήματα»─. Τα κείμενα ανήκουν στον Γερμανό ποιητή Gabrielis Rollenhagi ─1583-1619─ και οι γκραβούρες στους Crispijn van de Passe και Jan Jansson ─1588-1664─.
Ο τίτλος της γκραβούρας είναι…
…PAVPERTATE PREMOR SUBLEUOR INGENIO
‘Είμαι αποθαρρυμένος από τη φτώχεια και ανυψωμένος από τη φυσική μου κλίση’
Σε αυτή την γκραβούρα μπορούμε να δούμε, στο κεντρικό μέρος, έναν χαρακτήρα που έχει το δεξί του χέρι δεμένο με μια φτερωτή αλυσίδα, ενώ το αριστερό του χέρι είναι δεμένο με μια άλλη αλυσίδα σε μια βαριά πέτρα. Στο βάθος αριστερά βλέπουμε ένα είδος οπλισμένου γίγαντα μπροστά από έναν μικρότερο άνδρα που χρησιμοποιεί μια σφεντόνα με την οποία προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον γίγαντα.
Λατινική φράση:
Ut me pluma levat, sic sarcina praegravat ingens.
Μετάφραση: «Όπως ένα φτερό με σηκώνει, έτσι και ένα τεράστιο βάρος με επιβαρύνει».
Ακολουθεί μια άλλη λατινική φράση:
Paupertate premor sublevor ingenio.
Μετάφραση: «Είμαι καταπιεσμένος από τη φτώχεια, αλλά ανακουφισμένος από το ταλέντο μου».
Ποια είναι η ουσία αυτής της γκραβούρας; Τι θέλει να μας μεταδώσει;
Ας επικεντρωθούμε πρώτα στον κεντρικό χαρακτήρα, ο οποίος είναι ψυχικά και σωματικά διχασμένος μεταξύ δύο δυνάμεων, μιας φτερωτής ─στο δεξί χέρι─ και μιας πολύ βαριάς που αντιπροσωπεύεται από την Πέτρα.
Εδώ, αγαπητοί φίλοι και φίλες, φαίνεται ξεκάθαρα η διττότητα μας σε σχέση με τα πνευματικά θέματα. Είμαστε φτωχοί ψυχικά και γι' αυτό, παρ' όλο που έχουμε επιθυμίες που υποστηρίζονται από τους ουρανούς ─βλέπε τα δεσμά στο δεξί χέρι─, ωστόσο μια βαριά πέτρα ή πλάκα μας καταπιέζει και μας δένει στη Γη, δηλαδή στον υλισμό.
Στην καθημερινή μας ζωή αυτό είναι γεγονός και αυτό το φαινόμενο δεν μας επιτρέπει να έχουμε συνέχεια στον σκοπό μας. Πολλές φορές το βάρος του υλισμού καταλήγει να μας ωθεί να εγκαταλείψουμε τον δρόμο και προφανώς, να εγκαταλείψουμε τη Γνώση, κάτι που αποτελεί μια νίκη του Εγώ ενάντια στην Ουσία μας. Σπάνια επαναστατούμε ενάντια σε αυτόν τον πετρωμένο υλισμό και καταφέρνουμε να απαλλαγούμε από αυτό το βαρύ φορτίο ή πέτρα που μας παραλύει.
Σχετικά με τη λατινική φράση που μας λέει: «Όπως ένα φτερό με σηκώνει ─η δύναμη του ΕΙΝΑΙ─, έτσι και ένα τεράστιο βάρος με επιβαρύνει», αυτό γίνεται ακόμα πιο σαφές στο στίχο που είναι σημειωμένος στην Παλαιά Γαλλική:
Mon esprit est orne des grands dons de Nature,
qui le tirent en haut jusqu´au secret de Dieu,
Mais un poisant fardeau retient en ce bas lieu
ses valeureux dessains, c´est la Pauvreté dure.
Μετάφραση:
«Το πνεύμα μου είναι στολισμένο με τα μεγάλα χαρίσματα της φύσης που το ανυψώνουν προς το μυστήριο του Θεού, αλλά ένα βαρύ φορτίο κρατάει σε αυτό το χαμηλό μέρος τα γενναία σχέδιά του, είναι η σκληρή φτώχεια».
Σίγουρα, ο Πατέρας μας θέλει μαζί Του, όμως τα δέκα χιλιάδες ψυχολογικά μας ακόλουθα αποτελούν ένα βαρύ φορτίο για αυτή την προσπάθεια. Αυτή είναι η πνευματική μας φτώχεια, η ηθική μας δυστυχία…
Αν δεν χρησιμοποιήσουμε την οξυδέρκεια και το ταλέντο μας, μέσω της συνεχούς ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να ανακαλύψουμε τις αδυναμίες μας, που μας εμποδίζουν να λάβουμε βοήθεια από τις ηλιακές ιεραρχίες που προσπαθούν να μας βοηθήσουν και που απεικονίζονται στη γκραβούρα μας με το κεφάλι ενός αγγέλου που ξεπροβάλλει μέσα από τα σύννεφα του ουρανού.
Στο βάθος απεικονίζεται μια μάχη που μοιάζει με εκείνη του Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ, ο ένας με κανονικό ύψος, ο άλλος μεταμορφωμένος σε γίγαντα ─μεταφορικά μιλώντας─. Τελικά, το ταλέντο του Δαβίδ ─χρησιμοποιώντας ως όπλο μια πέτρα─ τον γκρέμισε και τον νίκησε. Προφανώς, πρέπει να δούμε σε αυτή την πέτρα τη Φιλοσοφική Λίθο, η οποία είναι το μυστικό μας όπλο ενάντια στο πεισματάρικο Εγώ.
Αναντίρρητα, πρέπει να εντείνουμε τις ανυσηχίες μας μέρα με τη μέρα μέσω των πρακτικών που μας προσφέρει η ιερή μας διδασκαλία. Ομοίως, η ανάγνωση των έργων του Πατριάρχη μας θα μετατρέπει όλο και περισσότερο τις ελπίδες μας σε συγκεκριμένα γεγονότα που σχετίζονται με την ΑΦΥΠΝΙΣΗ μας…
Επιτρέψτε μου να προσθέσω μερικές κατάλληλες φράσεις:
«Να είσαι τολμηρός και να έχεις πίστη στον εαυτό σου. Αλίμονο σε σένα αν φοβάσαι!»
Σενέκας
«Η τόλμη κάποιες φορές αποφέρει αποτελέσματα που δεν μπορούν να επιτευχθούν με τους πιο προσεκτικούς υπολογισμούς».
Μακιαβέλι
«Η τόλμη αποκτάται γνωρίζοντας τον κόσμο και η διακριτικότητα γνωρίζοντας τον άνθρωπο».
Ραμόν Γκόμεθ ντε λα Σέρνα
«Η οξυδέρκεια είναι ένα είδος ευστροφίας, με την οποία μερικές φορές αντικαθίσταται η έλλειψη της πραγματικής».
Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ
«Η αρετή είναι μια οριζόντια γραμμή, η δύναμη είναι μια κάθετη γραμμή και η οξυδέρκεια είναι μια λοξή γραμμή».
Χοσέ Μαρτί
AD INFINITUM.
─‘Στο άπειρο’─.
KWEN KHAN KHU
