Αγαπημένοι/ες αναγνώστες/ριες:
Σας στέλνω, με την ευκαιρία αυτή, το ογδoηκοστό τέταρτο έμβλημα του βιβλίου Nucleus emblematum selectissimorum, «ο πυρήνας των πιο εκλεκτών εμβλημάτων», με κείμενα στα λατινικά, στα αρχαία γαλλικά και μια πιθανή μετάφραση.
Ο τίτλος του εμβλήματος είναι:
…DETERIVS FORMIDO
─‘Φοβάμαι το χειρότερο’─
Βλέπουμε τη λατινική φράση:
«Carcere clausa meo, FORMIDO vulturis vngues,
Duplex poena premit me, satis vna foret».
Μετάφραση: «Κλειδωμένη στη φυλακή μου, φοβάμαι τα νύχια του όρνεου, διπλή τιμωρία με καταπιέζει. Μια θα ήταν αρκετή».
Πρέπει να σημειωθεί ότι το υποκείμενο πρέπει να είναι θηλυκού γένους, επειδή λέει clausa, που σημαίνει «κλειδωμένη». Φανταζόμαστε ότι αναφέρεται στη λέξη avis ─«πουλί»─, που είναι θηλυκού γένους τόσο στα λατινικά όσο και στα ισπανικά. Ωστόσο, θα δούμε ότι έχει μια άλλη έννοια που ταιριάζει περισσότερο με το έμβλημα.
Φράσεις στα αρχαία γαλλικά:
«Helas! Ce n’est asses, que cette pauvre vie,
soit a tant de malheurs sans repos asservie:
Mais pour combler nos maux, une rongeante peur
d’un plus grand desastre nous martèle le cœur ».
«Αχ, δεν φτάνει που αυτή η φτωχή ζωή είναι καταδικασμένη σε τόσες δυστυχίες χωρίς σταματημό: Για να ξεχειλίσει τις λύπες μας, ένας επίμονος φόβος για μια μεγαλύτερη καταστροφή σφυροκοπά την καρδιά μας».
Τι σημαίνει αυτό αξιότιμοι/ες αναγνώστες/ριες;
Το κέντρο του εμβλήματός μας χαρακτηρίζεται από ένα πουλί που συμβολίζει την ψυχή μας, την Ουσία μας, που παραμένει εγκλεισμένη στη φυλακή του νου.
Σίγουρα, φίλοι κααι φίλες, ο Α.Δ. Σαμαέλ και η Γνώση μας τονίζουν με ωμότητα ότι ο νους μας, στην παρούσα κατάστασή του, είναι αναμφίβολα εγκλωβισμένος και αυτό από μόνο του είναι ήδη ένα βάσανο, μια δυστυχία που μας καταδιώκει με σφοδρότητα έως ότου καταφέρουμε να τον ηρεμήσουμε και να τον μεταμορφώσουμε μέσω του ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ και της αλχημιστικής εργασίας στο Σιδηρουργείο του Ηφαίστου ─δηλαδή: της σεξουαλικής Τάντρα─.
Σε μια από τις εξαιρετικές του αφηγήσεις, ο Πατριάρχης μας περιγράφει τα φρικτά βάσανα που έπρεπε να υποστεί όταν αντιμετώπισε τον πέμπτο Άθλο του Ηρακλή -ο οποίος αποτελεί μέρος του Μυστικού ή Ερμητικού Δρόμου που πρέπει να ζήσουμε, δηλαδή να τον βιώσουμε στο μονοπάτι της Αυτοπραγμάτωσης-. Σε αυτή την διήγηση, μας λέει ότι κατά τη διάρκεια της μάχης εναντίον των ανθρωποφάγων πουλιών, συνάντησε τους Άρχοντες του Κάρμα και σε αυτή τη συνάντηση του ασκήθηκαν ορισμένες κατηγορίες στις οποίες απάντησε με κάπως επαναστατικό τρόπο. Η απάντηση των Αρχόντων του Πεπρωμένου ήταν να τον καταδικάσουν σε επτά ημέρες φυλάκισης.
Ο Δάσκαλος πίστευε αρχικά ότι θα τον έστελναν σε ένα γήινο μπουντρούμι, αλλά η τιμωρία αποδείχθηκε ακόμη χειρότερη, καθώς τον έκλεισαν ξανά στο ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙ ΤΟΥ ΝΟΥ και αυτό για έναν Δάσκαλο που ήδη αναζητά την απελευθέρωσή του είναι πιο πικρό από τη χολή. Επτά ημέρες αγωνίας, ψυχικού βασανιστηρίου, που ο Α.Δ. Σαμαέλ δεν είχε βιώσει για καιρό, καθώς το νοητικό του σώμα ήταν ήδη αρκετά τελειοποιημένο. Αυτό το γεγονός τον οδήγησε να «φωνάζει επανειλημμένα το μάντρα Αχ, αχ, αχ!», όπως μας αφηγείται….
Αυτό μας δίνει μια ιδέα για το πόσο απαραίτητο είναι όχι μόνο να εγκαταλείψουμε την, γεμάτη από τις αντιφάσεις του ΕΓΩ, ΝΟΗΤΙΚΗ μας κατάσταση, αλλά και να την εξαγνίσουμε, να την γεμίσουμε με ΕΙΡΗΝΗ μέσω του ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ. Αυτή η τεχνική μας κρατά ενωμένους με τις σκέψεις και τα συναισθήματα του ΕΙΝΑΙ.
Αναμφισβήτητα, ο ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΝΟΥΣ μας αρέσκεται να ΣΦΥΡΟΚΟΠΑ την ψυχή μας με μνήμες και συνεχείς αντιφάσεις. Γι' αυτό λέμε στη Γνώση ότι ο ΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΕΚΛΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ, Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΟΥ. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε και να το συνειδητοποιήσουμε πολύ, πολύ, πολύ βαθιά για να μπούμε, μια για πάντα, στο σύμπαν των θαυμάτων του Πατέρα!!
Ο νους, αγαπητοί/ες αναγνώστες/ριες, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΛΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ, ούτε για τα υλικά πράγματα, ούτε ακόμα περισσότερο για τα πνευματικά. Πρέπει να απομακρυνθούμε οριστικά από την ΤΑΥΤΙΣΗ με τις μηχανικές σκέψεις που καθημερινά προσπαθούν να μας φυλακίσουν και τελικά μόνο χρησιμεύουν για να μας κλείσουν στη ΣΠΗΛΙΑ των αντιφάσεων. Τα όρνια του νου εμφανίζονται και εξαφανίζονται όταν δεν το περιμένουμε και για αυτό το λόγο ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΝΕΧΗ ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ όσων ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ…
Σας παραθέτω τώρα μερικά αποφθέγματα για συλλογισμό:
«Θεραπευόμαστε από έναν πόνο όταν τον νιώθουμε ολοκληρωτικά».
Μαρσέλ Προυστ
«Είναι μεγάλο κακό να μην μπορείς να υποφέρεις, είναι αναγκαίο για να υποφέρεις λιγότερο».
Ανάχαρσις
«Αν ο πόνος είναι έντονος, δεν θα διαρκέσει πολύ. Αν διαρκέσει πολύ, είναι ήπιος».
Κικέρων
«Όποιος φοβάται να υποφέρει, ήδη υποφέρει αυτό που φοβάται».
Μονταίν
«Υπέφερε τις αντιξοότητες για να είσαι μετριασμένος στις χαρές».
Ισπανική παροιμία
SAPIENTI SAT.
─‘Ο νοών νοείτω’─.
KWEN KHAN KHU
