Πολυαγαπημένοι αναγνώστες/ριες:
Με αυτή την ευκαιρία σας στέλνω αυτή τη γκραβούρα με τίτλο…
…IMAGINI DELLI DEI DE GL'ANTICHI
─‘Εικόνες των Θεών της αρχαιότητας’─
Αυτό το βιβλίο γράφτηκε από τον Vincenzo Cartari -1531-1569-, έναν Ιταλό μυθογράφο και διπλωμάτη της Αναγέννησης.
Επιλέξαμε την εικόνα που εμφανίζεται σε μια έκδοση του βιβλίου που εκδόθηκε το 1674, επειδή είναι πιο λεπτομερής από τις άλλες εκδόσεις. Απεικονίζει τη Θεά Αντζερόνα, τον Θεό της Σιωπής και τον Θεό Αρποκράτη.
Πρώτα απ' όλα πρέπει να θυμόμαστε ότι στην αρχαία Αίγυπτο υπήρχε επίσης μια θεότητα που λατρευόταν και ονομαζόταν ΑΡΠΟΚΡΑΤΗΣ. Συμβολιζόταν με τη μορφή ενός παιδιού που έκλεινε τα χείλη του με το δάχτυλό του. Λέγεται ότι, αρχικά, αυτή η θεότητα ονομαζόταν HERUPAKROAT. Σχετιζόταν με ορισμένες τελετές στις οποίες τον ικέτευαν για τη μεταφορά σε κατάσταση Χίνας…..
Στη βιβλιογραφία που σχετίζεται με αυτά τα σύμβολα αναφέρεται ότι ο Μακρόβιος ήθελε η Αντζερόνα, με το στόμα της φιμωμένο και σφραγισμένο, να δείξει ότι όποιος ξέρει να υποφέρει και να σιωπά κρύβοντας τους πόνους του, τελικά τους ξεπερνά και μετά τους απολαμβάνει με χαρά και ευχαρίστηση.
Ο Πλίνιος και ο Σολίνος κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η θεά δημιουργήθηκε για να δείξει ότι δεν πρέπει να μιλάμε για τα θρησκευτικά μυστικά ούτε να τα δημοσιοποιούμε, όπως και ο Νουμάς Πομπίλιος -715-673 π.Χ.-, ο δεύτερος βασιλιάς της Ρώμης, ο οποίος επίσης ήθελε να καταστήσει σαφές ότι πρέπει να τηρείται σιωπή σχετικά με τα θέματα των Θεών, εισάγοντας τη λατρεία μιας θεάς που ονομαζόταν Tacita -όπως αναφέρει ο Πλούταρχος-.
Για αυτό τον λόγο, οι Αιγύπτιοι λάτρευαν επίσης τον Θεό της σιωπής και τον διατηρούσαν μαζί με τις κύριες θεότητες τους. Μεταξύ τους ήταν γνωστός ως Αρποκράτης και μεταξύ των Ελλήνων ως Σιγαλιών. Η κατάστασή του, σύμφωνα με τον Απουλήιο και τον Μαρκιάνο, ήταν αυτή ενός παιδιού που έβαζε το δάχτυλό του στα χείλη, όπως όταν ζητάς από κάποιον να σιωπήσει. Μερικές φορές τον απεικόνιζαν ως τον Θεό της Σιωπής, μια φιγούρα χωρίς πρόσωπο με ένα μικρό καπέλο και ένα δέρμα λύκου γύρω του, σχεδόν ολοκληρωτικά καλυμμένο με μάτια και αυτιά, καθώς έπρεπε να βλέπει και να ακούει, αλλά να μιλάει λίγο. Και καθένας μπορεί να σιωπά όταν το επιθυμεί, αλλά δεν μπορεί πάντα να λέει ό,τι θέλει: Αυτό το δείχνει το καπέλο, σύμβολο της ελευθερίας, όπως έχει ήδη αναφερθεί. Και λέγεται ότι ο λύκος αφήνει άφωνο όποιον βλέπει πριν τον ανακαλύψει και ότι, όταν κλέβει κάτι, φεύγει τόσο αθόρυβα που σχεδόν δεν τολμά να αναπνεύσει.
Επομένως, είναι αρετή να τηρεί κανείς σιωπή σε περιόδους ανάγκης, διότι ένας συνετός άνθρωπος δεν πρέπει να χάνει χρόνο με πολλά μάταια λόγια, αλλά κρατώντας σιωπή, πρέπει να εξετάζει τα πράγματα με μεγάλη προσοχή πριν τα συζητήσει και στη συνέχεια, να λέει μόνο ό,τι είναι απαραίτητο.
Άλλες πηγές αναφέρουν ότι η Αντζερόνα, η Θεά της Σιωπής, δεν είχε δικούς της ναούς, αλλά μόνο ένα άγαλμα στον ναό της θεάς Voluptas (Ηδωνής) -θεάς της απόλαυσης- με την οποία συγχέεται μερικές φορές. Η τελευταία ήταν μια θεότητα εξαιρετικής ομορφιάς, γεννημένη από την ένωση του Έρωτα και της Ψυχής.
Οι γιορτές της Αντζερόνα, που ονομάζονταν Αντζερονάλια ή Ντιβάλια, γίνονταν στις 21 Δεκεμβρίου, την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου. Εκείνη την ημέρα οι αρχιερείς προσέφεραν μια θυσία στη Θεά Αντζερόνα σε ένα ναό που είχε η θεά Voluptas στη Ρώμη, το Sacellum Volupiae, στο σημείο της Via Nova, στη Porta Romana.
Ο Dumézil, ένας Γάλλος ιστορικός, επεσήμανε ότι οι Ρωμαϊκές Θεές των οποίων τα ονόματα τελειώνουν με την κατάληξη ona ή onia έχουν ως αποστολή να βοηθούν τους πιστούς να ξεπεράσουν μια συγκεκριμένη κρίση ή κατάσταση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη Bellona, που επιτρέπει στους Ρωμαίους να ξεπεράσουν τον πόλεμο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Την Orbona, που φροντίζει τους γονείς που έχασαν ένα παιδί. Την Pellonia, που απομακρύνει τους εχθρούς και την Fessonia, που επιτρέπει στους ταξιδιώτες να νικήσουν την εξάντληση…
Τι μας λένε όλα αυτά τα μυστήρια, σύντροφοι και συντρόφισσες;
Αρχικά, ας αναφερθούμε στην πρόσκληση για σιωπή που έδειξε η Θεά Αντζερόνα. Ακριβώς στα αρχαία χρόνια, μια SINE QUA NON προϋπόθεση για να συμμετάσχει κανείς στις ιερές παραδόσεις ήταν ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΤΗΡΕΙ ΣΙΩΠΗ. Ο Α.Δ. Σαμαέλ δημιούργησε τις ανώτερες κάμαρες επειδή, σίγουρα, σε αυτές τις αίθουσες λέγονταν πράγματα που δεν έπρεπε να συζητηθούν όταν οι συμμετέχοντες έβγαιναν από εκείνους τους χώρους. Στην αρχαιότητα, φίλοι και φίλες, για παράδειγμα, όποιος παραβίαζε το μυστικό του Αρκάνο A.Z.F. καταδικάζονταν σε θάνατο και οι στάχτες του σκορπίζονταν στους τέσσερις ανέμους. Ομοίως, όταν ένας Μυημένος λάμβανε το ιερό όνομα του ΕΙΝΑΙ του, έπρεπε να το αναφέρει μόνο στον διευθύνων του ναού και αν ο διευθύνων το επέτρεπε, τότε μπορούσε να το αναφέρει σε άλλους Μυημένους ή σε άτομα του περιβάλλοντός του. Διαφορετικά έπρεπε να το κρατήσει μυστικό.
Τι μας έχει συμβεί σήμερα; Λοιπόν, η κατάσταση της κοιμισμένης Συνείδησής μας, που χειραγωγείται από τα ψυχολογικά ακόλουθα, δεν επέτρεψε στους συντρόφους του μονοπατιού να είναι πραγματικά ΕΡΜΗΤΙΚΟΙ και κανείς δεν ξέρει να κρατήσει σιωπή για τις ψυχικές του εμπειρίες και σαν να μην έφτανε αυτό, διαδίδουμε παντού κάθε ψυχική εμπειρία που λαμβάνουμε στους εσωτερικούς κόσμους. Η σιωπή είναι συνδεδεμένη με τη φύση του ΕΙΝΑΙ. Το ΕΙΝΑΙ δεν είναι φλύαρο, ούτε είναι μια οντότητα που της αρέσει να καυχιέται για τις εμπειρίες της.
Το Αρκάνο αποκαλύφθηκε στην εποχή μας επειδή η ανθρωπότητα εκφυλίστηκε ανεπανόρθωτα και η Λευκή Στοά έριξε τα πάντα στο τραπέζι για να σωθεί όποιος μπορεί, όχι όμως επειδή το άξιζε η ανθρωπότητα. Άτομα στα οποία ο Δάσκαλος Σαμαέλ αποκάλυψε το εσωτερικό τους όνομα κατέληξαν να τον προδώσουν, όπως ο Δάσκαλος Desoto ─E. V. Q.─ και άλλοι. Τέλος, ζούμε σε καιρούς που είναι η αντίθεση εκείνων των εποχών όπου κυριαρχούσε το ιερό.
Είναι αλήθεια ότι όταν συνηθίζουμε να μην μιλάμε για τις δυσκολίες μας, τελικά τις ξεπερνάμε και νιώθουμε την ευτυχία που μας δίνει το γεγονός ότι καταφέραμε να ξεπεράσουμε τις δοκιμασίες της ύπαρξης μας.
Αναμφισβήτητα, είναι επίσης καθήκον μας να ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΡΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗ σχετικά με τα μυστικά των Θεών. Πολλές εμπιστευτικές πληροφορίες του Πατριάρχη μας που είχαν ανατεθεί σε ορισμένους συντρόφους, κατέληξαν να σχολιάζονται δημόσια από ορισμένους μαθητές, σαν να επρόκειτο για κοινά και συνηθισμένα πράγματα της καθημερινής ζωής. Αυτό ονομάζεται ΑΓΝΟΙΑ.
Όταν μας μιλάνε για τις ικανότητες του λύκου, ο οποίος μπορεί να ακούει και να βλέπει αλλά δεν μπορεί να μιλήσει, μας λένε ότι πρέπει να μιμηθούμε αυτό το πλάσμα. Κάπως παρόμοιοι με αυτό το ζώο είναι οι Άρχοντες του Πεπρωμένου, οι οποίοι ποτέ δεν λένε πότε θα τιμωρήσουν την ανθρωπότητα, αλλά απλώς την παρατηρούν, ακουν τι κάνει και ανάλογα με την ορθότητα των πράξεών της, την τιμωρούν ή όχι. Γι' αυτό τους αποκαλούν επίσης ΛΥΚΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.
Επίσης, ο Πλίνιος και ο Σολίνος μας λένε ότι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η θεά Αντζερόνα είχε δημιουργηθεί για να εγγυηθεί τη σιωπή σχετικά με τις θρησκευτικές τελετές, καθώς είναι κάτι που πρέπει να τηρούμε σαν επιθυμία της Λευκής Αδελφότητας. Ωστόσο, πολλοί από τους συντρόφους μας, αθετώντας τη δέσμευσή τους απέναντι στον ΒΩΜΟ, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τις σπουδές μας και ως μέρος της έλλειψης σεβασμού προς τα ιερά πράγματα, έχουν αφιερωθεί στο να χλευάζουν δημόσια τις τελετές μας.
Τελειώνω επισημαίνοντας τις τρεις μορφές που εμφανίζονται στην παρούσα γκραβούρα και συγκεκριμένα:
- Ο Θεός της Σιωπής, γεμάτος μάτια σε όλο του το σώμα, μας δείχνει ότι τα βλέπει όλα.
- Η θεά Αντζερόνα με το στόμα της σφραγισμένο και φιμωμένο για να μην παραμείνει εγκλωβισμένη στις εικασίες της για τις λύπες.
- Ο θεός ΑΡΠΟΚΡΑΤΗΣ ─η αιγυπτιακή θεότητα─, που κρατά το στόμα το κλειστό με ένα από τα δάχτυλά του, κρατά ένα φίδι που συμβολίζει την οφιοειδή σοφία και μια μικρή φιγούρα που μας δείχνει τον θεό Άουρους με τη μορφή ενός γερακιού.
Σας παραθέτω τώρα μερικά αποφθέγματα για συλλογισμό:
«Αν η τήβεννος μου ήξερε τι σκέφτομαι, θα την έκαιγα».
Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας
«Σε όποιον αποκαλύπτεις τα μυστικά σου, του δίνεις την ελευθερία σου».
Φερνάντο δε Ρόχας
«Ποιος είναι ο πιο ελεύθερος άνθρωπος; Αυτός που έχει τα λιγότερα μυστικά, τα οποία κάνουν τους ανθρώπους σκλάβους».
Κεβέδο
«Ανόητος, πολύ ανόητος είναι αυτός που αποκαλύπτοντας ένα μυστικό σε κάποιον, του ζητά επιτακτικά να σιωπήσει».
Θερβάντες
«Αλίμονο σε όποιον γνώριζε τα μυστικά που κρύβει η σιωπή».
Δάντης
SOL IUSTITIAE, ILLUSTRA NOS.
─‘Ήλιε της δικαιοσύνης, φώτισέ μας’─.
KWEN KHAN KHU
