Πολυαγαπημένοι/ες φίλοι και φίλες αναγνώστες/ριες
Σας στέλνω αυτή τη γκραβούρα που φέρει τον τίτλο…
…ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΥΜΠΟΝΙΑ
Αυτή η γκραβούρα δημιουργήθηκε από τον φλαμανδό εκδότη και χαράκτη Théodore Galle (1571-1633) και εμφανίζεται στο βιβλίο Veridicus cristianus («αληθινός χριστιανός»), που γράφτηκε και εκδόθηκε από τον Ιησουίτη Jan David -1545-1613-.
Περιγραφή:
Στο κέντρο, ένας άνδρας που προσεύχεται, ORATIO ─«Προσευχή-Α»─, στηρίζεται αριστερά από έναν γέροντα, IEIUNIUM ─«Νηστεία-Β»─ και δεξιά από μια γυναίκα, ELEEMOSINA ─«Ελεημοσύνη-C»─. Πάνω, η ανθρώπινη καρδιά ─D─ ανυψώνεται με φτερά προς τον Θεό.
Στο κάτω μέρος της γκραβούρας υπάρχει ένα κείμενο στα λατινικά, στα γαλλικά και στα ολλανδικά. Στο πάνω μέρος, ανάμεσα στα σύννεφα, φαίνεται η εικόνα του Δημιουργού.
Λατινικό κείμενο:
Tria, Devm ad Misericordiam Flectentia.
Quid superum pacem aetherea cito deucat Arce?
Dextera larga inopi: Ieiuna: Vota precantum.
Μετάφραση: «Τρία πράγματα που κάνουν τον Θεό να δείχνει συμπόνια. Τι ανώτερο πράγμα φέρνει γρήγορα την ειρήνη από τα αιθέρια ύψη; Μια γενναιόδωρη δεξιά (χείρα) προς τους φτωχούς, τις νηστείες, τους όρκους προσευχής».
Κείμενο στα γαλλικά:
Qu'est ce qui plus presse, Le Seigneur, quil laisse, sa iuste fureur?
La priere bonne, le Ieune, et l´Aumonne, Faits d´un tendre coeur.
Μετάφραση: «Ποια έργα κάνουν τον Θεό να σταματήσει πιο γρήγορα τον δίκαιο θυμό του;
Η καλή προσευχή, η νηστεία και η ελεημοσύνη που γίνονται με τρυφερή καρδιά».
Συμπέρασμα:
Αυτή η γκραβούρα μας κάνει να σκεφτούμε τις ψυχικές ανάγκες που πρέπει να καλλιεργήσουμε. Η Γνώση δίνει έμφαση στους ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ως εργαλεία για να τροφοδοτούμε τις πνευματικές επιθυμίες μας και κατά συνέπεια, να πλησιάζουμε τον Πατέρα για να λάβουμε από Αυτόν το έλεός του.
Χωρίς αμφιβολία, υπομονετικέ αναγνώστη, η ΝΗΣΤΕΙΑ είναι ένας τρόπος να θυσιάσουμε τις διατροφικές μας συνήθειες και να προσφέρουμε αυτή τη θυσία ως απόδειξη για να δείξουμε στο ΕΙΝΑΙ μας ότι είμαστε ικανοί να τα αφήσουμε όλα για την αγάπη του βασιλείου του.
Είναι σαφές ότι οι προσευχές και οι πρακτικές μας προσελκύουν τις θεϊκές δυνάμεις που ενεργοποιούν τη Συνείδησή μας, την ξυπνούν από τον ύπνο της και με αυτό δεν είμαστε πλέον υποκείμενοι στις περιστάσεις που καθορίζονται από το πεπρωμένο μας.
Από την άλλη πλευρά, η άσκηση της αγάπης μας προς τον πλησίον ─ελεημοσύνη─ μας ανοίγει τις πόρτες του ΜΕΓΑΛΟΥ ΝΟΜΟΥ, έτσι ώστε το κάρμα που θα μας εμπόδιζε να προχωρήσουμε στον ερμητικό δρόμο να εξαλείφεται. Με αυτόν τον τρόπο, πολλά εμπόδια και δυσκολίες που εμφανίζονται στο μονοπάτι μας δεν θα είναι πλέον οι σκοτεινές σκιές που θολώνουν τις επιθυμίες μας.
Στη γκραβούρα μας βλέπουμε κοντά στη γυναίκα ένα ανοιχτό βιβλίο. Αυτό είναι το βιβλίο του πεπρωμένου μας. Το βιβλίο αυτό έχει μια ανοιχτή σελίδα για να μας δείξει ότι δεν πρέπει να μένουμε αδρανείς, περιμένοντας τα βέλη του πεπρωμένου να μας πληγώσουν.
Η στάση του άνδρα στο κέντρο, που έχει τα χέρια του σε στάση προσευχής, μας δείχνει ότι όποιος ή όποια ζει το ερμητικό μονοπάτι πρέπει πάντα να παραμένει σε κατάσταση εσωτερικοποίησης. Αυτή η τάση να γινόμαστε ερμητικοί μεγαλώνει την καρδιά μας, η οποία ανοίγει τα φτερά της για να πλησιάσει τον Αρχαίο των Ημερών, τον οποίο βλέπουμε να υποδεικνύεται στο πάνω μέρος της γκραβουρας, ανάμεσα από τα σύννεφα.
Αυτή η σκηνή μας θυμίζει εκείνη την ισπανική παροιμία που λέει: «Στον Θεό προσεύχομαι και με το σφυρί μου χτυπώ».
Σας παραθέτω τώρα μερικά αποφθέγματα για περισυλλογή:
«Να έχετε ελπίδα για αυτό που επιθυμείτε και με αυτό να υπομένετε ό,τι συμβεί».
Κεβέδο
«Η ελπίδα είναι το μόνο κοινό αγαθό όλων των ανθρώπων: όσοι έχουν χάσει τα πάντα, εξακολουθούν να την έχουν».
Θαλής ο Μιλήσιος
«Η ελπίδα γεννιέται πάντα μαζί με την αγάπη».
Θερβάντες
«Η ελπίδα είναι το όνειρο ενός ξύπνιου».
Αριστοτέλης
«Δεν αρνούμαστε τίποτα, δεν βεβαιώνουμε τίποτα, περιμένουμε».
Σοπενχάουερ
«Η ελπίδα έχει τόση αξία όσο και υπομονή.».
Λόπε δε Βέγα
EX AEQUO ET BONO.
─‘Σύμφωνα με το ορθό και το δίκαιο’─.
KWEN KHAN KHU
