Αγαπημένοι/ες αναγνώστες/ριες
Σας στέλνω το εικοστό πέμπτο έμβλημα από το βιβλίο Nucleus emblematum selectissimorum, «ο πυρήνας των πιο εκλεκτών εμβλημάτων».
Κυκλικά της γκραβούρας εμφανίζεται ο τίτλος της…
…NON QVAM CREBRO, SED QVAM BENE
─‘Όχι πόσο συχνά, αλλά πόσο καλά’─
Παρακάτω η φράση:
NON TU QVAM CREBRO jaculeris, QVAM BENE refert contingat metam, missa sagitta, suam.
Μετάφραση: «Δεν έχει σημασία πόσο συχνά ρίχνεις, αλλά πόσο καλά φτάνει στον στόχο του το βέλος που εκτοξεύεις».
Κείμενο στα γαλλικά:
Il n´importe de rien, si ta flèche acérée,
est peu ou plusieurs fois devers le but tirée;
mais sur toutes choses, il te conuient tâscher,
de ne faillir le but, mais certain le toucher.
Μετάφραση: «Δεν έχει σημασία αν το αιχμηρό βέλος σου εκτοξεύεται λίγες ή πολλές φορές προς τον στόχο. Πάνω απ' όλα, πρέπει να προσπαθήσεις να μην αστοχήσεις, αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα τον πετύχεις».
Τι σημαίνουν όλα αυτά, αγαπητοί φίλοι και φίλες;
Πρώτα απ' όλα, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η κεντρική φιγούρα αυτής της γκραβούρας είναι ένας τοξότης που, με το τόξο του, στοχεύει έναν κύκλο που βλέπουμε στο κέντρο ενός τοίχου. Προφανώς, ο κύκλος αυτός είναι συμβολικός, αποτελεί ένα στόχο που μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το τι επιθυμούμε να πετύχουμε.
Είναι περίεργο να βλέπουμε ότι αυτός ο κύκλος βρίσκεται στον τοίχο που είναι συνέχεια μιας εκκλησίας. Αυτό που θέλει να δείξει αυτή η εικόνα δεν είναι άλλο από την ανάγκη που έχουμε να προσπαθούμε συνεχώς για την επίτευξη των πνευματικών μας στόχων. Η εκκλησία αντιπροσωπεύει την ψυχική ζωή και όλα όσα αυτή συνεπάγεται.
Στο κιγκλίδωμα που εμφανίζεται πίσω από τον τοξότη βλέπουμε μια διασταύρωση ή με άλλα λόγια, δύο μονοπάτια που διασταυρώνονται.
Ένας ήλιος ψηλά φωτίζει και τα δύο μονοπάτια, δείχνοντάς μας ότι το θεϊκό φως προσπαθεί πάντα να φωτίζει το δρόμο μας.
Αυτή η γκραβούρα μας προτρέπει να είμαστε επίμονοι στις προσευχές μας, στις πρακτικές μας, στην πειθαρχία μας…
Κάτω από το πρώτο κιγκλίδωμα βλέπουμε ανθρώπους που κοιτάζουν τον τοξότη και αυτό που προσπαθεί να πετύχει με τα βέλη του. Αυτή είναι η ανθρωπότητα που απλώς κοιτάζει ή παρατηρεί, αλλά δεν είναι ικανή να δράσει. Είναι ο κόσμος των απόψεων και του τσαρλατανισμού.
Ο τοξότης και η βαλλίστρα του μας θυμίζουν το σύμβολο του αστερισμού του Τοξότη, ο οποίος μας δείχνει έναν κενταύρο έτοιμο να ρίξει τα βέλη του προς τον ΗΛΙΟ. Ο Α.Δ. Σαμαέλ μας λέει ότι πρέπει να μιμηθούμε τον κενταύρο του Τοξότη, ο οποίος ρίχνει τα βέλη των επιθυμιών του προς τα ψηλά, δηλαδή προς τον ΗΛΙΟ. Αυτό, με τη σειρά του, μας θυμίζει μια φράση του ερμητισμού: «Για να φτάσεις στο βασίλειο των ουρανών πρέπει να είσαι επίμονος. Ο ουρανός κατακτάται με έφοδο και μόνο οι γενναίοι τον έχουν κατακτήσει».
Ολοκληρώνοντας, παραθέτω ορισμένες φράσεις για συλλογισμό:
«Το βραβείο μετά τη δουλειά δίνεται».
Κεβέδο
«Το βραβείο δεν πρέπει να απονέμεται με βάση το χρόνο, αλλά με βάση τα αποτελέσματα.».
Αγία Τερέζα
«Το καλό δεν μένει ποτέ χωρίς ανταμοιβή.».
Θερβάντες
«Από κάποιον μπορούμε να περιμένουμε, αυτό που κάναμε σε άλλον».
Λαβέριος
«Τους ανθρώπους δεν τους κινεί η αξία της καλής πράξης αν αυτή δεν συνοδεύεται από ανταμοιβή».
Οβίδιος
FINIS CORONAT OPUS.
─‘Το τέλος στεφανώνει το έργο’─.
KWEN KHAN KHU
